Herzliche willkommen ... 

Witam w niedzielę. ;) Jak tam u Was? U mnie ogólnie wszystko ok, najważniejsze sprawy w życiu i otoczeniu ogarnięte. :D

Napiszę kilka słów o pewnym uczuciu, które doprowadza mnie to szału. Nazywa się ono: bezradność/bezsilność. Nic mnie tak nie denerwuje jak brak wpływu na zachowanie innych wobec mnie. Co innego jak się o coś staram, coś mi nie wyjdzie. Porażka porażką, trzeba iść dalej i wyciągnąć wnioski. 

Od początku tego roku ciągle los/Bóg/pech/życie wystawia mnie na próby cierpliwości. Kolejne osoby zachowują się wobec mnie totalnie nie fair. Dla mnie słowo to świętość, dobrze pamiętam na co się z kim umawiam. Lubię konkrety. Może nie jestem najlepiej wychowana, ale niestety rodzice wpoili mi przypadkiem bądź celowo uczciwość życiową i słowność, zawsze. Byłam długo w harcerstwie i tam też było takie motto "Na słowie harcerza polegaj jak na Zawiszy". Nie potrafię być nieuczciwa. Każda próba kręcenia skończyłaby się źle. Żyję więc w zgodzie ze sobą, z innymi, mimo konfliktów, nie narażam nikogo na straty, nieprzyjemności, problemy. Nie spóźniam się, nie mam długów, nie trzymam niedokończonych spraw. Wszystko chcę wyjaśniać na bieżąco. Kolejne osoby sprawiają, że jedyne co mi zostaje to płacz albo krzyk. Na nic rozmowy, prośby, groźby, przypominanie o czymś, co ktoś miał zrobić, oddać, spełnić . Nie znoszę przypominać o czymś, co jasno określiłam na początku, przekładać czegoś w nieskończoność.

Lubię mieć wpływ na swoje życie, ciągle dokonuje się w moim życiu selekcja między kontaktami, mało kto zostaje na dłużej w moim życiu. Nie chcę żeby czyjeś zachowanie sprawiało, że moje plany i zasady były naruszane. Na wszystko zawsze pracuję sama, nie chce niejasnych sytuacji. Mam stałe grono przyjaciół, znajomych od lat. Nie chcę mieć do czynienia z oszustami, złodziejami, chamami ... Niestety znowu jestem zmuszona do kontaktu z takimi osobami póki nie dotrzymają wobec mnie zobowiązań, szlak mnie trafia. Mam nadzieję, że niedługo pozbędę się takich osób ze swojego życia na zawsze ... Musiałam to napisać, żeby oczyścić aurę. :P Niewyjaśnione sprawy sprawiają, że jestem niespokojna, zdenerwowana, nie potrafię się wyluzować, mimo nie dokończę kłótni, sprawy, rozmowy. Też jestem tylko człowiekiem, więc jestem otwarta na zrozumienie kogoś, wyjaśnienie dlaczego ktoś nie zrobił czegoś na co się umawiał. Nienawidzę kłamstwa i oszustwa, to tak boli napisać/ powiedzieć prawdę? Przecież zawsze można kogoś zrozumieć, coś zmienić, iść na kompromis. Rozmowa i jeszcze raz rozmowa ... 

Jestem szczera do bólu, dlatego od zawsze miewałam problemy z tego tytułu, pamiętliwa, wypominam ludziom latami co mi powiedzieli, data, rok, sytuacja. Nie obrażam się, po prostu nie zapominam. Zawsze chce wyjaśniać wszystko do końca, ale nie zmieni to mojej pamięci długotrwałej. ;) Albo ktoś mnie lubi taką, albo nie jest moim znajomym. Co ciekawe, mimo tego jaka jestem, mam bardzo duże grono życzliwych ludzi, których kocham, lubię szanuję. <3 Jak ktoś mnie zranił tak, że nie jestem w stanie już z nim rozmawiać ani mieć kontakt, to tego nie robię. Nie chcę narażać się na nieprzyjemności, chcę unikać stresu, wiecie - tak dla zdrowia psychicznego. Obecnie muszę uganiać się za kimś, o kim chcę jak najszybciej zapomnieć, ale póki nie naprawi tego co zepsuł, nie mogę zerwać kontaktu, bo zbyt wiele stracę a i tak kosztowało mnie to już tyle nerwów, że nie mogę teraz odpuścić. To jest totalnie beznadziejne uczucie ... ;/

OSZUSTWO - NIESŁOWNOŚĆ - NIEUCZCIWOŚĆ - KŁAMSTWO - BEZSILNOŚĆ- BEZRADNOŚĆ

A jest coś, co totalnie Was denerwuje? Jakie zachowania doprowadzają was do szewskiej pasji :P ?