optymistycznie.

A może jesteśmy jedynie czyimś wspomnieniem?

Jak tak patrzę na to zdjęcie to, aż mi się przyjemnie robi, a na twarzy od razu pojawia się szeroki uśmiech. I jak tak pomyślę, że już tej istoty pomocnej na zdjęciu wyżej nie zobacze, że teraz nowa klasa...to przykro. Uwielbiam te okulary, panią kasie i te nasze uśmiechy szerokie i nawet te wielkie nosy. Będzie mi brakować 3B. No niestety. Dodałam coś nowego, bo Bułgaria, a właściwie zdjecia z niej mi trochę uszami wychodzą, a jeszcze z 30 ich jest. Wczoraj była Maaarkowa z moim człowieczkiem ;* Ze sto zdjęć i maliny i sok malinowy i było super. Chce jeszcze raz, kiedy będą kwitnąć maki, moje ukochane kwiaty. I wtedy zawojujemy gęsiami, nazrywamy maków, powygłupiamy się na hamaku, będziemy uciekać przed dzieciakami i będzie fajnie. Wiem...czegoś mi brakuje, taka dziwna pustka, niewiadoma, tylko jeszcze nie wiem co to jest, ale się dowiem prędzej czy później, bo przez to śmiesznie się czuje, może ta głupia jedna rzecz pomoże? Poczekamy, zobaczymy...Już tylko 6 dni. Korzystać na maksa, każdą minutę i sekundę, tego chce!