Twilight, bro 

Po podjęciu trudnej decyzji dotyczącej wyboru zdjęcia, jestem tutaj razem z Robertem.
Niestety po zalogowaniu wszystko to co chciałam napisać wyleciało mi z głowy.
Polecę więc na spontanie popełniając po drodzę wszystkie możliwe błędy :)
Mogę Wam się jednak szczerze przyznać, że całkiem dobrze u mnie i nie mam na co narzekać.
Jak na razie, nie zapeszając.
W szkole jest ok i szczerze mówiąc myślałam, że będzie o wiele trudniej. Może dlatego, że wreszcie
wzięłam się w garść i zaczęłam się uczyć. Nadal uważam, że gimnazjum to było coś okropnego.
Nie uczyłam się, olewałam wszystko i wszystkich i było po prostu do dupy. Nie ma co się oszukiwać.
Ostatnio nawet miałam sen, gdzie chodziłam już do technikum, ale powiedzieli mi, że muszę wrócić na semestr do gimnazjum. Wiecie jaki dramat przeżywałam? Chyba nawet popłakałam się przez sen, bo w nim zrobiłam to na pewno, dodatkowo pamiętam swój krzyk i chcęć skoczenia z mostu. Oczywiście, dla sprostowania, to było wyłącznie w śnie. A kiedy się obudziłam i bez zbędnych opisów, dojechałam do mojej obecnej szkoły, byłam przeszczęśliwa, że w niej jestem. Taki ze mnie dziwny człowiek.
Poza tym co mogę Wam napisać? Czytam teraz dla zabicia nudy, kiedy jadę pociągiem, książkę którą mama kupiła mi w kiosku bodajże za całe, grube osiem złotych. Jakoś specjalnie mnie nie urzekła mimo tego, że jest o wampirach, a dokładniej o projektancie mody który jest wampirem, ale czytam jak już wspomniałam, dla zabicia nudy podczas jazdy. Jest w niej sporo dziwnych opisów, ale można zawsze się pośmiać z reakcji ludzi, którzy siadają obok mnie, zerkają na to co czytam i dziwnie mi się później przyglądają. Śmiertelnicy...
Będę kończyć, ponieważ nawet nie zamierzałam tak się rozpisywać.
To chyba wina tego, że czeka na mnie nauka na prawo i ekonomię. 
Zostawiam więc tyle, trzymajcie się ciepło!