PROLOG

Nie wiem czy dobrze zrobiłam. Nigdy tego nie żałowałam. Tęskniłam, bardzo i tęsknię do dziś. Jednak Bóg napisał mi inny scenariusz, w którym czuję się szczęśliwa, przynajmniej ja tak uważam. Zawsze mogło być gorzej, mogło się to skończyć źle. Ważne jest to co czuję teraz, tak sądzę. Wspomnienia i tak pozostają, ale staram się do nich nie wracać. Żyję przyszłością nie przeszłością. Patrząc na nasze zdjęcie odczuwam pewnego rodzaju pustkę w sercu, ale z tym da się żyć. Mam, miałam pecha w miłości i nigdy nie wybaczę sobie tych błędów, które popełniłam.

Moja rodzina, moje dzieci to jest coś cudownego. Nie wymieniłabym ich na nikogo innego, kocham ich z całego serca. Asia jest jakby to powiedzieć druga ja, jakby zdarła ze mnie skórę z tą różnicą, że jest bardzo spokojna. Nie wiem po kim ona to odziedziczyła, a Kacperek podobny do mojego męża jednak zachowaniem bardziej przypomina mnie. Jestem z nimi szczęśliwa, bardzo szczęśliwa.

------------------------------------------------------------------------------------------------

Miłego czytania.. :)