ha ha ha.

Częstuję Was tym oto zdjęciem z komórki, z ręki, w lustrze - ku uciesze Niereformowalnego :D tak teraz wyglądam, mój image nie uległ drastycznej zmianie, ale mam ochotę ściąć włosy. :)

Wredny pech w końcu, odpukać, odczepił się ode mnie. Wręcz tak jak mówiłam, po burzy przyszło słoneczko, mało tego, bardzo piękne i ciepłe. Pielęgnować tylko ten stan.

Źle się dzieje, gdyż nie mogę znaleźć pracy i jakoś żadnych perspektyw na jej znalezienie. Jeszcze pokombinuję, albo ewakuuję się do Wrocka. nie zapeszajmy więc.

Jestem po maturze, po wszystkich egzaminach. Mówiłam, że masakrycznie boję się ustnych egzaminów? Najbardziej zesrana byłam przed j. polskim. Przyznam się, że ze strachu się poryczałam :D istny kabaret :P Ale każdy się czegoś boi. Panicznie boję się ciemności. Jest to coś, co pojawiło się we mnie od pamiętnego snu jako dziecko. Otóż śniło mi się, że przez okno wchodzą wielkie, brzydkie stwory, które chcą mnie porwać. To był przełom. Po przeprowadzce, kiedy miałam sobie wybrać jak chcę mieć w pokoju, dostałam nakaz, że łóżko nie może stać na przeciw drzwi do pokoju. Do dziś się tego trzymam i jakoś nie działa mi się krzywda w nocy. Teraz mam małego anioła stróża nie tylko tam u góry, ale też śpiącego w moich nóżkach :)

Zbaczając z tematu powiem, że zwiedziłam wczoraj ładny kawałek Wrocławia, w bardzo miłym towarzystwie. Może w końcu nie będę się bała, że się zagubię. Chociaż do mnie to niepodobne :)

Źle się dzieje, bo mi się noc z dniem przestawiła... pracuję nad tym.

Like a satellite, I'm in orbit all the way around you!

.