tu nie ma nieba 

Jak to jest, że czasem do pewnych czynności się dłuuuugo nie tęskni? W moim przypadku brakło mi weny do pisania na przykład, ale coś takiego z sensem, a nie niby artystycznego. W którymś momencie nawet założyłam onetowego bloga, lecz po napisaniu nawet sporej ilości tekstu wszystko trafił szlag, więc póki co zostaję tu.

Wiele się u mnie dzieje, a może i nie, trudno konkretnie określić. Z jednej strony wszystko mi leci strasznie wolno, z drugiej jednak szybko jak cholera, bo ot już zaczyna się szkoła. Na myśl o przeprowadzce chce mi się rzygać, co dopiero na myśl o fizyce i analizie. Mimo tego mam mały niecny plan, który poddam próbie realizacji.

Ostatnio przeczytaną do końca powieścią, był 'Mr. Maybe', którą podarowała mi kumpela na moją 18nastkę. Opowiada ona o 27-latce, która szuka mężczyzny swojego życia, ale nie chce póki co angażować się w coś poważniejszego, gdyż za każdym razem kiedy uganiała się za facetem, ten zostawiał ją no i takie inne bajery. No i oczywiście poznaje mega przystojniaka, który jest mega biedakiem, ale seks i przebywanie z nim przyprawiają ją o dreszcze. Facet okazuje się być 'commitment flincher'em'. Drogi się rozchodzą, a Panna z rozpaczy wpada z wizytą do szpanerskiego clubu, gdzie z kolei poznaje bogatego i niezbyt przystojnego faceta. Z początku oczywiście nie jest zainteresowana, ale po kilku miesiącach zaręczają się. I na tym nie koniec! Ale nie będę zdradzać jak to sie wszystko rozwiązało, bo to po prostu baaaardzo przewidywalne :)

Oczywiście puentą jest to, iż trzeba podążać za głosem serca, a nie za dobrami materialnymi. Kiedyś powiedziałam komuś, że nie ważne czy będę mieszkać w pałacu, czy pod mostem, byleby mieć kogoś obok siebie. To jest w życiu najważniejsze. Bo mając pieniądze i samotnie z tego powodu celebrować, nie jest tym, co chciałby mieć każdy czlowiek, chyba, że lubi być wyalienowany. A już wogóle to najlepiej złapac aurea mediocritas, czyli 'starcza mi akurat'. Każdemu tego życzę.