w próżni własnego sumienia...
Dodano: 24 LISTOPADA 2010
No wreszcie!
Trzeba bylo tyle czasu abym się wreszcie zmobilizowała i napisała parę słów odnośnie dni 15 a 18stym października.
Na ten wyjazd czekałam pół roku. I powiem, że było warto. Na chwilę oderwać się od, że tak powiem - polskiej rzeczywistości.
Ale za nim o tym, chcę jeszcze wspomnieć urok dni 16-19nasty września. Kiedy to "wylądowałam" w Słowacji, w gronie ludzi, nieprzyzwoicie miłych, serdecznych i szalonych.
Jak już wspomniałam urok tych dni towarzyszy mi do dnia dzisiejszego i pewnie już zawsze będe wracała myślami do tego wspaniałego miejsca o wdzięcznej nazwie - Tatralandia. Coż to był za pobyt. Domek w pięknym miejscu, z dala od miasta, baseny, woda termalna, drinki itp. Szał. Czy to w dzień, czy w nocy ;) (Skromne 'dziękuje' nie wystarczy... ;)). Tyle. Niech reszta będzie tejemnicą. Mam nadzieję kiedyś to powtórzyć.
Październik. O tyle się różnił, że wylot z październikowatej ojczyzny był planowany. Nadal wspominam ten pobyt. I tęsknie. Za kilkoma rzeczami.
Napewno za tymi ludźmi, za Kaśką (kolejny zaprzyjaźniony kocurek;)), za Leyton, za tym, że nikt nie patrzył jak jesteś ubrany, za wieczorami w mojej "samotni", przy zgaszonym świetle z oknem na takie same domy, za produktami wysokiej jakości o niskiej cenie. Za życiem, którego nie znałam, za miejscem, w którym nie dano mi było się urodzić. To we mnie będzie żyć. Bo to właśnie była cząstka moich marzeń :)
Ostatnio marzyłam o tym, że chciałabym jeszcze kiedyś gdzieś polecieć (już planowałam wakacje w Leytonstone), to sobie teraz polatam. ;)
Mówiłam coś o Sylwestrze na plaży? Ale wykrakałam...
Swoją drogą - ciekawe co będe porabiać za miesiąc o tej porze?... :)
