Śmierć jest piękna.

Długo mnie nie było tu..

Trudno, długo też pewnie i nie będzie.

Co nowego ?

W sumie tylko kolczyk.

Taak, tylko z tego jestem zadowolona.

Niszcze sie.

Coraz bardziej.

Nie radze sobie.

Boję sie, naprawde się boje.

Nie wiem co robić,

Nie wiem komu ufaćNie wiem kto mówi prawde.

Nie wiem nic.

Nie mam ochoty na nic.

Kompletnie.

Boże, pomóż mi proszę jeśli tam jesteś.

Jest źle.

Ale mówie że jest dobrze.

Po co komu to..

Poza tym lepiej ranić siebie niż innych.

Ranisz mnie, wiesz?

Tak cholernie mocno.

Co mam zrobić ?

Nic nie pomaga.

Osiągam dno emocjalne.

Psychiczne.

Po prostu sobie nie radze.

Walka o nic  ?

Z całą pewnością.

To wszystko jest coraz trudniejsze,

coraz bardziej boli,

dni są coraz gorsze.

Pogoda upodabnia sie do nastroju.

 Nie widzę sensu w niczym.

Dosłownie niczym, tak.

Bo nic sensu nie posiada.

Zaufanie jest takie fałszywe.

Nie warto ufać nikomu.

A co najważniejsze do nikogo sie nie przyzyczajać.

Choć czasem ufa sie komuś bezgranicznie, lecz nie potrafimy sie przyznać sami sobie do tego.

A tak wgl.

To nie wiem jak Ci tam jest.

W niebie ?

Czy gdziekolwiek jesteś..

Wiem tylko, tak to jedyna rzecz którą wiem,

że strasznie mi Ciebie brak.

Może jeszcze kiedyś sie zobaczymy..

Jak już mowa o braku drugiej osoby,

to jest to najgorsze uczucie.

Zwłaszcza wtedy gdy brakuje nam więcej niż jednej osoby..

Dziwny zbieg okoliczności.

Boże, tak masz racje dobij mnie jeszcze bardziej.

Przecież to wszystko wcale nie boli.

Przecież ja nie mam uczuć.

Dlaczego sie tak dzieje, no dlaczego?

Ale dobra tam.

Miłego Weekendu.

Bless.

; )..

Skoro śmierć to meta życia po co powiedz, tu biegłeś szybciej niż inni, żeby zatrzymać się w połowie.. Kurwa, co jest.?

http://www.youtube.com/watch?v=IYAWtJXU1To