Bardzo dziwnie się czuję dodając wpis po takim długim czasie.Cieszę się,że wczoraj mogłam mieć zrobione jakieś zdjęcia. Brakowało mi tego i przewiduję kolejne wkrótce (nie mogę się doczekać). 

Niedługo coś się zmieni, coś co obróci moje życie do góry nogami. Wszystko będzie na tyle dziwne,że będę się czuć w otoczeniu jak nowonarodzona. Życie od zera.  Na początku myślałam,że będę bardzo przytłoczona, tak samo jak w momencie jak o tym wszystkim się dowiedziałam. Właśnie teraz będę musiała robić wszystko żeby było cudownie, zero smutku - postanowienie. W tym momencie doceniam to wszystko co miałam i co mam, jestem świadoma,że będzie mi tego brakować już niebawem. 

Spotkania, spotkania, spotkania.. cały tydzień będzie oparty tylko na spotkaniach i niestety pożegnaniach. Nienawidzę się żegnać. 

Mimo wszystko,że będę płakać to będę zadowolona,że przez tak długi czas mogłam ufać tak wielu wspaniałym ludziom:rodzinie i przejaciołom - jesteście wspaniali. 

Człowiek właśnie w tym momencie jakim ja jestem teraz docenia wszystko to co ma, czego nie widzało się przedtem. Jestem wręcz pewna,że każdy z Was będzie miał czas na docenienie pewnych spraw. I przekona się każdy,że "nic nie dzieje się dwa razy".

Może mnie jeszcze coś spotać z czym będę musiała walczyć, ale i tak opuszczając wszystko wyjdę z podniesioną głową,że znałam tak cudownych ludzi.