Independent Woman 

Love i tęskności ...

dziś kończę 22 lata...

a tak strasznie tęsknie do czasów liceum,gdy byłyśmy tak blisko... kiedy nie przejmowałyśmy się niczym, kiedy każde szaleństwo które przyszło nam do głowy było realizowane, kiedy zarywałyśmy noce (do 23 xd), kiedy mogłyśmy porozmawiać o wszystkim...

spędzałyśmy ze sobą całe dnie i wciąż nam było mało

bycie dorosłym jest do kitu... matko pisać 'do kitu' to chyba straszna lipa. a 'lipa' też?

niech ktoś do cholery cofnie mnie w czasie! bo chce to przeżyć jeszcze raz! i wciąż i wciąż!

chyba już nie moge pisać jak kiedyś że tęsknie za MOJĄ Agą, MOJĄ Magdą czy MOJĄ Anią...

czuje,że to już nigdy nie wróci, choćbyśmy nie wiem jak się starały, choćbyście nie wiem jak często mi się śniły, choćby nie wiem jak często przypominałyby mi się nasze szaleństwa, macie teraz swoje życie... mam nadzięję tylko, że tak jak ja macie wspaniałe wspomnienia związane ze mną ;)

ten wpis wygląda jak zerwanie ;p ale nim nie jest! to po prostu moje przemyślenia... niestety ale realnie trzeba spojrzeć na to,że te czasy nie wrócą, ale jeśli tylko byśmy tego chciały i jeśli nadal mnie kochacie ;) (bo ja Was niezaprzeczalnie wciąż kocham!) to możemy się postarać o NOWE wspomnienia, wspólne, szalone i trwałe wspomnienia...

jeśli jeszcze nasza przyjaźń coś dla Was znaczy to moim życzeniem urodzinowym jest byśmy postarały się by odżyła...