.w blaskach mroku nieporozumień.
Dodano: 4 LUTEGO 2015
paradoksalnie.
paradoksalnie.
30.04.2014.
znalazłam ich chyba 5 w niecałe 3 minuty.
na 5 minut po zrobieniu tego zdjęcia
przyszedł moment, w którym załamał mi się świat poraz pierwszy.
1 sms.
krótki.
3 słowa.
'Poziomka, masakra, oddzwoń..'
cytowane bezpośrednio ze starej jak świat nokii.
a teraz krótkie pytanie...
czy człowiek nieumiejący liczyć, który znalazł czterolistną koniczynkę też ma prawo do szczęścia.?
mnie czekała smutna wiadomość i obite ukochane czoło.
po miesiącu mała powtórka z rozrywki,
później mistrzostwo świata i całkowite wpojenie.
teraz jednak chyba nie ma to żadego znaczenia,
bynajmniej nie dla Ciebie.
dlaczego to jest tak, że swoim przelotnym pocałunkiem
spijasz wszystkie smutki z moich ust i podmieniasz je na promyki gorącego słońca.?
Twoje pocałunki łaskoczą moje serce...
wychodząc w zimowy dzień gdy pada śnieg, myślę sobie,
że każdy płatek śniegu, który na mnie spada to Twój pocałunek.
to już czyste szaleństwo.
jeśli istnieje coś takiego jak pierwiastek SAMONISZCZENIA to ja jestem jego największym źródłem na świecie.
przykro mi, że nie umiem inaczej.
ostatnio mam w sobie tyle sprzeczności, że całe życie wstecz zdaje się być proste.
czasami wystarczy stracić jedno, aby stracić wszystko.
i jeśli nie jest to życie, to pozostaje nam żyć z niczym.
z tą cholerną pustką, uszami pękającymi od ciszy,
i sercem, krwawiącym od rany, którą sami sobie zadaliśmy.
nigdy nie chciałam.
a mam.
na własne [nie]życzenie.
nie wiem ile wytrzymam,
najgorsze jest jednak to, że prawdopodobnie to przeżyję,
i ręsztę życia będę płakać,
bo tylko tyle mi zostanie.
standardowe pytanie to "czy szklanka jest do połowy pełna czy pusta?". no i masz podział na optymistów i pesymistów. a jakby tak zapytać o to, ile ona waży.? standardowo między 200 a 500g. zależy jaka. nie mniej jednak nie jest to istotne. wszystko zależy od tego ile będzie się tą szklankę trzymać. jeśli potrzymam ją minutę to nie problem. jeśli potrzymam godzinę to zacznie mnie boleć ręka. jeśli potrzymam ją cały dzień moja ręka zacznie tracić czucie jak sparaliżowana. w każdym przypadku szklanka waży przecież tyle samo, ale im dłużej bym ją trzymała tym byłaby cięższa. i właśnie głupie zmartwienia i stres jakie sama sobie zapewniam są jak taka szklanka z wodą w moim życiu. jeśli myślę o nich przez chwilę nic się nie dzieje. jeśli myślę dłużej, zaczynają boleć. jeśli myślę cały dzień czuję się sparaliżowana i niezdolna do czegokolwiek. powinniśmy pamiętać, by odłożyć szklankę. jak najszybciej...
gdyby chociaż istniały cukierki o smaku Twoich pocałunków,
przegraną gorycz przegryzłabym słodyczą...
Ty nie płaczesz, więc zrobię wino z moich łez...
przepraszam.
