Nie do zastapienia

Jak pogodzic sie z tym, ze twojego najlepszego przyjaciela pozera rak ?
Nie da sie. Nie dopuszczam do siebie takiej mysli, ze kiedykolwiek mogloby Cie zabraknac..
Wypieram wszystkie te mysli zwiazane z twoja choroba.
Serce i peka kiedy co Cie widze jestes coraz slabszy.. Plakac mi sie chce kiedy tylko sobie pomysle, ze kiedys Cie strace.
Niestety to jest nieuniknione. Staram sie spedzac z Toba kazda wolna chwile. Widze, ze sie boisz i wiem, ze ten lek jest straszny.
Rece mi opadaja jak mowisz mi o kolejnych przerzutach.
Jestes tym co mnie najlepszego w zyciu spotkalo. Zawsze jestes ze mna szczery, umiesz podtrzymac mnie na duchu (a to wlasnie ja powinnam Ciebie bardziej - glupi moj egoizm :/) 
Mam nadzieje, ze bedziesz dalej walczyl tak jak robisz to przez ostatnie dwa lata. Wspiera Cie cala soba. Pamietaj o tym !
Nie wiem co zrobie kiedy Ciebie zabraknie.. Jestes osoba  nie do zastapienia. 
Kuba kazal mi sie z tym pogodzic, ze kiedys ten z gory mi Ciebie zabierze..

Jestes najlepszy na swiecie a ja nawet nie umiem Cie pocieszyc tak jakbym chciala. Zebys chociaz na moment zapomnial o chorobie...
Kocham Cie Grzegorzu w pewnym tego slowa znaczeniu ..