jestem tylko dzieckiem 

Szczęście jest kruche jak kryształ
Nieszczęście - pewne jak skała
Mądrość, rzadka jak brylant
W głupoty hałdach się wala

Poezji jest dola żebracza
Chamstwo rechocze po balach
Prawdę psów sfora osacza
Kłamstwo zaś wolność zachwala

Perły na wieprzu, korale
Diament i świni da blasku
Człowiek - Prometej na skale
Jak zwierzę kończy w potrzasku

Ciernista dla nas ta droga
Nie da nadziei śmierć miła
W rozpaczyi szukamy Boga
A Bóg nas do diabła posyła

Sto razy wierzyłem, wierzyłem tysiące
I wciąż wierzył będę, nikt mi nie odbierze
Wiary mojej gorącej, póki świeci słońce
Nikt mi nie odbierze tego w co ja wierzę

Lecz wiara jednym, prawda drugim w życiu
Wszak i złodziej wierzy, że ujdzie bez kary
Tak wiele złego dzieje się w ukryciu
Wszędzie wiary tyle, wszędzie tyle wiary