Tempo rozkręciło się do tego stopnia, że jest po prostu zawrotne i mimo tego , że zostały aż albo tylko 3 miesiace do matury to w głowie zaczyna się rodzić pytanie co dalej ? Piorytety które kiedyś były wszystkim , jakąś tam samorealizacją , teraz są codziennością i marazmem. W sumie mimo tego i tak podążam tym samym szlakiem , ale nie wiem czy ten szlak będzie jak vnm'a po czek. Studniówka , obóz , matury i co dalej haha , bullshit ; d. Wszystkie plany legły w gruzach plus mimo tego iż było wszystko ślicznie i pięknie to jakby na siłe znowu się zjebało no i znowu krok po kroku , szczebel po szczeblu trzeba się wspinać , szkoda że pod górke. Damn , najgorsze , że czasami nawet ludzie , na których można było polegać , odwracają się od Ciebie bez powodu mimo tej wspólnej autopsji , bynajmniej tak z mojej strony wygląda. No fakt faktem , każdy zzyskuje i traci jakichś wartościowych ludzi na swojej drodze , ale czasami sytuacje w życiu bywają komiczne i wręcz nie da się tego racjonalnie wytłumaczyć , dlatego lepiej zatrzymać dystans do tych spraw i po prostu postąpić z dewizą 'Chuj frajerom na drogę plus środkowy światu. Daj mi żyć" , lepsza taka dewiza niż jej brak chyba. Wszystko nabiera sensu gdy ma się jakiś cel czy farby , które nadają kolorytu naszemu życia , czy po prostu sens , a co ja będę pierdolić , zacytuję Bisza : "Łatwiej jest unieść trud , kiedy jest jakiś Bóg , jakiś punkt zaczepienia , jakiś grunt a nie ziemia , która ucieka spod nóg prawem przebudzenia". Czasami nawet nie wystarczy sobie wmówić , że trzeba się wziąc w garść , musi być zapewniony jakiś start , by zebrać profit z tego. Zaczynać od zera też można , no ale nie zawsze udaje się ruszyć z miejsca , czasami brakuje sił!

Pomózcie mi się znaleźć , błagam.

Na zdjęciu z Mikołajem , pozdro ziomek ! :p

Joł.