001.

Raz w życiu pojawia się taki dzień, że całe Twoje szczęście jakie miałaś/eś dotychczas znika tak szybko dosłownie jak tęcza po deszczu. Wtedy następuję totalna bezradność i odchodzi ta cała radość. Już nie umiesz cieszyć się wszystkim tak jak wcześniej, nie potrafisz dostrzec tych pozytywnych rzeczy. Wszystko widzisz w negatywach i nic nie jest dla Ciebie wystarczająco interesujące. Do życia podchodzisz z obojętnością, wszystko Ci jedno, nie zamartwiasz się tym co będzie dalej, bo wiesz, że będzie tak samo źle jak jest teraz i nic się nie zmieni. Każdy powie, że to jest złe postępowanie, złe myślenie, ale człowiek, który nagle stracił całą swoją radość życia, nie potrafi inaczej tego interpretować, to jest dla niego ciężki orzech do zgryzienia.  Każdego dnia żyję się z nadzieją, że może to wszystko wróci, że znowu będzie tak jak przedtem. Noc to jakiś totalny dramat. Codzienny płacz w poduszkę, same wspomnienia itd. Mogło by się jeszcze wymieniać tego więcej, ale to nie ma najmniejszego sensu. Tak właśnie czuję się ja, zraniona i upokorzona młoda dziewczyna, która przez ten niedługi czas przeszła zdecydowanie za dużo jak na swój wiek. Może później opowiem co tak naprawdę się wydarzyło.. teraz nie mam na to siły, za trudne jest to dla mnie. Zapomniałam się wam przedstawić. Nie ładnie z mojej strony. Jestem Kourtney, Kourtney Kardashian. 23-letnia samotna i porzucona dziewczyna w tym wielkim świecie. Calabasas to moje miejsce, jak na razie tu udało mi się zamieszkać. Więc zapraszam do mojego życia! Mam nadzieję, że chociaż trochę wam przypadę do gustu. Kourtney życzy wam miłego dnia! xx

od autorki:

miałam w planach założyć już wcześniej to opowiadanie, ale jakoś nie miałam odwagi.. ;o

bohaterką tego opowiadania będzie moja ulubiona i najwspanialsza Kourtney Kardashian! <3

ZAPRASZAM DO CZYTANIA!