amfetamina ma gorzki smak... 

"Od tego wieczoru wszystko się we mnie zmieniło;

w mojej duszy znowu ktoś zamieszkał; nie miałem już w sobie jedynie owej żałosnej pustki,

w której kłębiły się (jak śmieci w splądrowanym pokoju) żale, wyrzuty i skargi;

moja dusza była znowu pokojem nagle uprzątniętym, w którym ktoś zamieszkał.

Zegar wiszący na jego ścianie, o wskazówkach nieporuszanych przez długie miesiące, naraz zaczął chodzić.

To było znamienne: czas, który do tej pory płynął jak obojętny strumień znikąd donikąd

(w moim życiu trwała przecież pauza), bez jakiejkolwiek artykulacji, bez jakiegokolwiek rytmu,

znowu zaczął odzyskiwać ludzką twarz: zaczął dzielić się na okresy i dawał się obliczać."

jeszcze chwilę temu, małą chwilkę temu stałaś tutaj, obok.

patrzyłaś z takim ciepłem, mogłam Cię obiąć w każdej chwili, czekałaś na to.

małą chwilkę temu...

stałaś, ciesząc się tym, że spędzasz chwilę w moim otoczeniu

radując się tym, że możesz obiąć mój bok swoim ramieniem, że możesz oprzeć głowę na mnie, że możesz schować ją w moich ramionach, że zawsze będę dla niej podporą i nigdy nie rozbijesz skroni o podłogę, że nasze oddechy się łączą w jeden, że nasz wzrok przenika się nawzajem.

przepełniała nas duma widząc wywołany naszym widokiem uśmiech.

przepełniała Ciebie najcieplejsza władczość, gdy Ci się poddałam.

przepełniało nas szczęście, gdy nasze oczy się spotykały, palce splatały.

każda wspólna chwila była największym szczęściem, które przenikało każdą komórkę mojego ciała zalewając falami niekończących się endorfin.

uwielbieniem obdarzam każdą część Twojego ciała.

uczuciem obdarzałam każdy pocałunek.

ale by to poczuć, że to wszystko jest szczęściem, trzeba mieć proste, naiwne serce.

krótką chwilę temu stałaś tutaj, będąc tylko dla mnie.

małą chwilę temu stałaś tutaj... - ten obraz nie zniknie mi sprzed oczu

teraz nie wiem, kim jestem

i dlaczego Ciebie nie ma

"Pewnego wieczoru wziąłem na kolana Piękno.

- I przekonałem się, że jest gorzkie"

http://www.youtube.com/watch?v=QOkhSGuKS7E

Żuczek