booo...

Tak brakuję mi... Ciebie , tego prawdziwego.. Tych naszych wygłupów , robienia głupich zdjęć , spacerów , uścisków , pocałunków , dotyku , a przedewszystkim rozmów , które nigdy się nie kończyły , nie było tobu , nie było "nie mów o tym" , "nie chce o tym rozmawiać", brakuje nawet tych kłótni o byle co .

Dziś razem , ale jakby osobno.. Oddalamy się coraz bardzej , brakuje mi Twojej miłości.. brakuje mi Ciebie.. Nie ma chyba Nas , nie wiem na czym stoję , nie wiem co o tym myśleć , nie rozmawiasz , nie chcesz , a może już po prostu nie potrafisz . Nie powiesz mi już "Kochanie zrobie wszystko , abyś była szczęśliwa" , nie powiesz "Ja Ci pomoge" , kiedyś wszystko dla nas , teraz nic . Sumte . Zastanawiam się ile w takich warunkach nasz "związek" przetrwa , ja już nawet sama nie wiem co myśleć , a Ty wiesz ? Jeśli wiesz to prosze powiedz , prosze rozmawiaj ze mną , mów do mnie.. ! odezwij się ! czuję się zagubiona.. Nie wiem czy mam przyzwyczaić się do tego , że już tego nie będzie ? Nie wiem co myśleć , jestem w kropce , powiedz , porozmawiaj , potrzebuję , abyś wrócił , tęsknie... Prosze wróć , bądź , mów , krzycz , wyrzuć to wszystko..!

bo jeśli ja przestane mówić.. To chodź będziemy przy sobie , będziemy samotni.. Bo już żadne nie powie co czuje i czego oczekuje , nie powie co go boli , nie powie już nic.. Prosze wróć , wróć ,wróć ,

Tesknie...