Życie, opisywane tysiącami liter 

No to czas coś napisać o mojej Wikotorii :)
 
 Wiktoria, to klacz rasy SP wiek 7 lat. 
Koń z mocnym i wrednym charaktrerem. 
Jak pojechałam ją zobaczyć i ją ujżałam w boksie, automatycznie ją pokochałam ! Ale gdy tylko podeszłam do niej, nie było jak w filmie, że poczuliśmy od razu do siebie wielką miłość..Wręcz pczeciwnie. Wiki, nie pozwoliła mi się dodknąć, siodłanie konia było nie możliwe, jazda to była walka z koniem. Na począku byłam zawiedziona..bo wydawała się idealnym koniem, Wysoka, długie nogi, piękna, skoczna..chciałam konia, który zrobiłby wszystko bez problemu..Ale no..poczułam do niej co coś. Jestem osobą dość upartą i często jeździłam na koniach z charakterem. Więc podjęłam się ryzyka i zgodziłam się na kupno. Musiałam odczekać, aż pojedzie do mojej stajni, więc przyjeżdżałam do niej raz na jakiś czas i czasami myślałam, czy mnie nie pogieło :D Ale jak nadszeł ten czas, jak zabrałam ją na moją stajnie..to zaczął się koszmar i wtedy zrozumiałam w co się wpakowałam ! Musiałam z nią zacząć od początku. Kopyta, kontakt, zaufanie. Czasem był płacz i bezsilność..ale teraz ? Teraz widzę, że koń zaczyna mi w jakimś stopniu ufać. Mogę ją dotykać gdzie chce, mogę chodzić koło zadu, co kiedyś było zwykłą śmiercią. Mogę w jej boksie robić wszysyko, a ona nie traktuje mnie jak intruza. Mamy jeszcze problemy z kopytami, ale to też już prawie naprawione. 
Miałam też probmem z jazdą. Koń kocha zapierdalać. Ale to z czasem ogarniemy. Już widzę postępy z tępem, skupieniu oraz, że mi zaczyna ufać w siodle i wie, że chce jej pomóc w jeździe, że moja ręka w kontakcie z jej pyskiem, nie jest straszna, że łydka, nie znaczy, że ma uciekać. Mało o niej wiem. Wiem, że to koń z charakterem i  wiem, że potrzebuje dużo miłość. A w rezultacie będziemy osiągać piękne sukcesy :)