(czy ktoś zapłaci za to co mi sie stanie??)

$potkałam dz!$!aj m!ło$ć.
- ! co C! pow!edz!ała ?
- Przepra$zała... Że n!e um!e trwać do końca...
- Płakała ?
- Płakała... Bo czę$to ran!...
- Krzyczała ?
- Krzyczała... Że ludz!e n!e zaw$ze traktują ją poważn!e...
- $m!ała $!ę ?
- $m!ała... Bo um!e z $!eb!e kpić...
- Żałowała ?
- Żałowała... Że n!e zaw$ze je$t p!ękna...
- Była zła ?
- Zło$c!ła $!ę... Że cza$em w n!ą wątp!my...
- C!e$zyła $!ę ?
- C!e$zyła... Że jej tak czę$to $zukamy...
- Co C! je$zcze pow!edz!ała ?
- Pow!edz!ała... Że n!e je$t dla mn!e...
Schwytam te chwile które nam zostały;
dni i godziny, może nawet lata,
zanim w pancerzu z samotności całym
z maską na twarzy staniesz wobec świata.
Zapisze każdy uśmiech, każde drgnienie,
mimikę twarzy, póki jeszcze żywa,
aby to jedno zachować wspomnienie
nim nieprzyjaciel zbierze hojne żniwa.
Kilka potyczek wygram jeszcze może,
chwil ciepłych, jasnych, dni niezapomnianych,
aby na końcu przegrać z wolą Bożą
to jedno życie o które dziś gramy.
A jednak dla mnie też coś pozostanie,
diament w popiele, by gdy wzniosę głowę
z lazuru nieba znów patrzyły na mnie
matczyne oczy, jasne i fiołkowe.