morfinowe love. 

Najcenniejsze jest ryzyko, nie pewność czy spokój.  Swoisty paradoks - chcemy zachować to co mamy, a jednocześnie walczymy o co innego, stawiając wszystko na jedną kartę. 
Czcimy to co niedostępne, nie doceniając tego co mamy, co jest w nas.

Cóż, wszyscy stąpamy po niepewnym gruncie.Niby razem, niby trzymamy się za ręce i podtrzymujemy nawzajem,a jednak 

deseczki bardzo niepewnie chyboczą sie pod stopami. Wydaje ci się, że kogoś znasz wiele lat, a jedyne co możesz o nim powiedzieć ze 100% pewnością,to chyba tylko to, że też umrze.

 I co w takiej sytuacji robić?Trzymać równowagę, tak by samemu się nie stoczyć, czy cały czas trzymać sie w objęciach?