Tam gdzie anioły mówią szeptem.. 

I może myślisz, że mi tu dobrze, że jest super, że trzymam się świetnie i mam mnustwo przyjaciół wokół siebie i 5000 miejsc gdzie moge pójść i dobrze się pobawić- zaskocze Cię bo wcale tak nie jest.

I mnie też nie jest łatwo być tu i myśleć ciągle o tym co się dzieje tam o tym ile straciłam przez własną głupote i jak zrujnowałam sobie życie. I ciężko mi gdy siedze tu  bezsilnie wiedząc, że tam dzieje się źle. I wciąż mnie dręczy jedna myśl co zrobiłam źle tym razem? 

Po prostu chciałam bym pójść do domu- po prostu jak normalny człowiek tęsknie.

Kolejny chłodny dzień w Anglii, Polsce czy w Hiszpanii minął, kolejny dzień który tak naprawde nie przyniósł nic prócz nowych zmartwień i pustego portfela.

I boli mnie to, że nie wiem jak się za to zabrać, że tak bardzo nie chcę się wciągnąć i chowam się za jakim kolwiek słupem byleby tylko schować się przed Tobą i uczuciem, które zaczyna szarpać mną całą.

I witam polsko na 4 dni pod koniec maja, ale niestety nie Szczecinie to będą 4 dni dla mojej babci iwyłącznie. Witaj Chełmie, witaj posrany wujku (dokopie Ci stary za to wszystko jak Cię tylko spotkam), witaj normalny obiedzie i babcino szarlotko. Już nie moge się doczekać!:-)