oj. Bardzo zaniedbałam tego bloga. Ale spróbujcie mnie troszke zrozumieć, gimnazjum 3 klasa, trzeba się wziąść za siebie żeby dostać się do jakiegoś dobrego liceum. Trzeba sobie życie planować. Co do motoru, kupiłam go. Zakochałam się, szybkość, niczym nie trzeba się przejmować. Kocham to poprostu. To jest to, czego tyle szukałam.Ale nie jeżdże na nim ciągle. Dziś byłam sobie na samotnym spacerku. Trwał jakoś 2 godziny. Miałam czas na rozmyślenie wszystkich problemów. Na przykład tego że się zakochałam, znowu. Chciałabym z nim być i on pewnie ze mną też, ale nie mam teraz czasu na chłopaka... Muszę się zająć sobą, rodziną, przyjaciółmi których w ostatnim czasie bardzo zaniedbałam. Wiem  , że Was w sumie to nie obchodzi zbytnio, bo chcecie przeczytać jakąś ciekawą historię. Opiszę coś , czego sama nie chciałabym pamiętać. Próba samobójcza ? tak . Można tak to nazwać. Życie wtedy całkiem mi się posypało, ciągłe kłótnie z przyjaciółmi, rodziną. Problemy w szkole, ale to nie istotne jakie. Poprostu myślałam że to będzie najlepsze wyjście. Poszłam do miejsca , w którym zawsze siedziałam jak mi było źle. Opuszczony sad. Piękne miejsce, jak z bajki. Wziełam z domu wszystkie tabletki jakie znalazłam. Usiadłam, zaczełam je połykać wszystkie. Po jakimś czasie zemdlałam. Obudziłam się w szpitalu. Przy mnie była moja mama i przyjaciółka. Kamila* przestraszyła się że nie odbieram telefonu,i wiedziała że uwielbiam tam siedzieć. Na szczęście zdąrzyła. Miałam płukanie żołądka czy coś takiego. Cieszę się , że tak to się skończyło, bo teraz jest dobrze.

*imiona zostały zmienione.

+miło mi będzie jak dodasz mnie do znajomych.