Bo to co trwać będzie wiecznie  

Dużo się zmieniło. Powiedziałabym nawet, że wszystko.

Jest dobrze. Cieszę się, że tak się wszystko potoczyło.

Ludzi których się kiedyś kochało, mimo ich niewierności w uczucie,

dzisiaj się nie zna.

Nienawiść to już za mocne określenie.

Nie mam w sobie złych emocji.

Wzięły je ze sobą dwie najważniejsze osoby w moim życiu - niegdyś najważniejsze

bo aktualnie obojętne.

I za to jestem wdzięczna.

W domu źle. To jest kwestia, która najbardziej boli

bo nie mam na nią wpływu.

Płacz i bezradność zabijają.

Ale człowiek nauczył się żyć w bólu.

Kariery też już nie zobaczę.

I to chyba boli najbardziej.

Coś co człowiek kochał z całego serca - umarło.

Kawałek po kawałku.

Od stajennej ekipy, przez miłość, aż do przyjaźni.

Niedługo matura - zdać byle zdać i spadać.

Taki plan jest i chce go zrealizować.

Czasem trzeba dojrzec do pewnych rzeczy.

Blog był poświęcony Karierze, miłości, przyjaźni.

Skoro to nie wróci - on nie będzie kontynuowany.

Na zawsze w moim serrcu i pamięci.

KARIERKA