Boy of my life 27

Obudziłam się dziś wyjątkowo wcześnie, bo o 7. Spojrzałam na Marka, jak sobie słodko spał i postanowiłam wtulić się w niego jeszcze na chwilkę. Chciałam dziś wyjść z domu, przed mamą i zrobić zakupy, żeby ją choć trochę odciążyć. Poleżałam obok niego 30 minut, aż w końcu zwlekłam się z ciepłego łóżka. Narzuciłam na siebie żółty szlafrok i cicho wyszłam z pokoju. Zeszłam na dół napić się wody, po czym poszłam do łazienki. Rano, jak zawsze było chłodno więc ubrałam rurki i koszulkę z krótkim rękawkiem, a na to narzuciłam bejsbolówkę. Wyjątkowo nie związałam włosów, tylko dokładnie rozczesałam i rozłożyłam na bluzie. Wyszłam z domu do sklepu spożywczego. Wybrałam najpotrzebniejsze produkty, a między innymi mleko, bułki, jogurt i sok pomarańczowy, po czym poszłam do kasy. Na dworze słońce dawało już znaki. Robiło się cieplej i przyjemniej. Po drodze wejszłam jeszcze do sklepu z ciuchami. Rozejrzałam się i postnowiłam kupić zielono czarną żółtą koszulkę wiązaną na szyje. Zapłaciłam za nią i wróciłam do domu, szykować śniadanie. Gdy weszłam ktoś krzątał się po kuchni, myślałam że to mama, ona była tylko takim rannym ptaszkiem.

-Hej skarbie -odezwał się Marek śpiącym jeszcze głosem.

-Cześć -powiedziałam całując go.

-Mmm, co ty tak wcześnie wstałaś spać nie możesz?

-Nie, tylko poszłam po zakupy, chciałam trochę odciążyć mamę, a ty czemu nie śpisz?

-Bez ciebie się nie da, brakuje kogoś obok -mówił kładąc się prawie na mnie.

-Ejj, lekki nie jesteś.

-Ciii, chodź spać proszę -mówił błagalnym głosem.

-O nie, nie kolego, ja dziś mam zamiar zrobić śniadanie, jak chcesz możesz iść.

-Niee, pomogę mojej kuchareczce -powiedział podchodząc do mnie.

-Nie zbijaj się ze mnie.

Podszedł lekko ręką posunął mnie do blatu kuchni nachylił się i zaczął całować. Uwielbiałam jak to robił, był taki stanowczy i kochany.

-No już bierzmy się do roboty -mówiłam całując go jeszcze raz.

We dwoje zeszło nam o wiele szybciej, niż robiłabym to sama. Po niecałej godzinie wszystko było przygotowane i nakryte, do stołu.