OFF.

To wszystko nie ma sensu... jak można jednego dnia być blisko, a kolejnego uciekać w popłochu przed możliwymi zdarzeniami ? Przecież żadne z nas nie powiedziało nic złego do cholery. A właśnie tak czuje się przez cały czas. Jakbym powiedziała bądź zrobiła cos złego... chciałam tylko porozmawiać, zwyczajnie jak osoba dorosła z osobą dorosłą. A wyszło na to ze za bardzo się interesuje czy niewiadomo co. Czasami mam wrażenie, że zachowujesz się jak Christian Grey. Gdy tylko pada pytanie na Twój temat, kończysz rozmowę, nie odpisujesz bądź spłycasz każde moje zdanie. Kurwa czy to tak ciężkie otworzyć się na kogoś? I wylać złość, smutek bądź zażenowanie? Po co te wszystkie sms, jak spałam, jak dzień, jak samopoczucie, na cholerę wydzwaniasz do mnie rano i opowiadasz mi cały wcześniejszy wieczór z każdym szczegółem? Nie prosiłam o to, a dostałam cala gamę informacji. A kiedy poproszę o nie, nie dostaje nic, nieraz nie zasługuje nawet na spłycenie. I co obudzę się rano i odczytam sms, na którego zapewne odpisze jakby nic się nie stało, jakby nic nie wyprowadziło mnie wcześniejszego dnia z równowagi. A najgorsze w tym wszystkim jest to ze to tak cholernie mnie kreci, to cale zgadywanie i interpretowanie każdego Twojego pieprzonego zdania, każdego słowa bądź przecinka. Moja podświadomość wylewa w tym momencie na mnie stek bluźnierstw, a ja zamiast choć raz w życiu jej posłuchać położę się do lóżka, kontynuując interpretowanie ostatnich 4 dni.

Dobranoc.

PS. mam nadzieję, że nigdy tego nie przeczytasz.