"Nie ma mnie we mnie
jakby już miejsca nie było
ślizgam się na nutach ciszy
przemykam wśród chwil milczenia
i dźwiękiem serce zapycham
litery zbieram w wyrazy
słowne tworzę konstrukcje
a zdań w treść przekuć nie umiem
nie ma mnie w słowie
i w ciszy mnie nie ma
w pracy i w odpoczynku
i tęsknię i pragnę
i zmienić nie umiem
a w głowie tłucze się zdanie:
na pustynię ją wyprowadzę...
chodźmy więc
może tam siebie odnajdę
w Tobie"
/Carmelo/
Niekiedy wszystko mamy w życiu poukładane, zazwyczaj jest tak że wszystko wiemy na temat swego życia i te myśli wprowadzają w nas spokój i równowagę a gdy mimo woli pojawiają się w sercu pytania "a co jeśli nie tak to ma wyglądać, może nie tędy?". Pytania te przychodzą niespodziewanie i zakłócają cały wewnętrzny spokój i co robisz człowieku? Czy je negujesz, czy bierzesz na poważnie? Spoglądając z boku na wydarzenia rozgrywające się wokół nas bierzemy je na poważnie...
Są obawy i są wątpliwości...i wciąż szukam siebie.
"A ja? Panie nie zapominaj o mnie!"
"Panie czekam, choć czekać nie umiem"
Inni użytkownicy: cernowyevergreyhalitatrmek333damiand8011tymonxdxdxdmalgabtomasz377reggae133marioo92122
Inni zdjęcia: Morderca z pralki svartig4ldur... maxima24... maxima24... maxima24... maxima24... maxima24:) dorcia2700Na poprawę nastroju bo pochmurno halinamDom… juliettka79I am photographymagic