713.

Stare z Sarą i Allie.

Nie mogłam zasnąć. Znowu zawładneły mną wspomnienia, co równa się temu, że znowu płacze bo wiem, że ciebie juz tu nie ma. Odeszłaś. Po raz kolejny to sobie powtarzam i po raz kolejny nie potrawie uwierzyć. Nie moge pojać, że mineły już prawie trzy miesiące. Ciągle mam nadzieję, żę zaraz cię zobacze w drzwiach mojego pokoju. Wejdziesz i mnie przytlulisz, powiesz, że mnie rozumiesz, że wiesz jak to życie może być trudne, że jesteś ze mną. Że mnie wspierasz.

Chciałabym wrócić do momentów kiedy musiałam tłumaczyć się rodzicom czemu tak późno wróciłam do domu kiedy wraz z tobą i naszą paczką urządziliśmy sobie wycieczke po najdalszych zakątkach Los Angeles, chciałabym znowu wymykać się o północy z domu tylko dlatego, że moja przyjciółka mnie potrzebuje. Do momentu kiedy szalałyśmy z przyjciółmi na parkiecie nie potrzebując do tego żadnych chłopaków.  Momentów kiedy podczas naszych nocowań u siebie jadłyśmy olbrzymie masy słodyczy, szalałysmy w rytm muzyki i rozmawiałysmy całą noc.

Po prostu cieszyć się z życia. Życia które w ciągu jednego roku tak wiele mi zabrało.. A ja już nigdy więcej nie będe w stanie cię zobaczyć, chyba, że na zdjęciach. Ale to nie to. Potrzebuje przyjaciółki. I chociaż wiem, że znienawidziłabyś mnie za ten pocałunek z David'em, ważne, że byś była. Bo potem byś mi wybaczyła, zrozumiałabyś, że błędy się przytrafiają każdemu.

Tyle przetrwałyśmy, prawda?

Straciłam siostre.. straciłam część siebie i to już nigdy nie wróci. 

Idę pocwiczyć.. postaram się chociaż 20 minut wytrzymać bo głowa mnie strasznie boli :x Dam rade.

Co myślicie o notce?