imagine 

Siema!

Nareszcie się robi ciepło. Miałam dość siedzenia w domu, nicnierobienia. Nie lubię nic nie robić, bo wtede za dużo myślę. Przedewszystkim myślę o tym co się przez ostatni czas dzieje w moim życiu. W sumie to same chore rzeczy. Nie pomyślałam, że ta cała akcja z tobą tak strasznie będzię mnie męczyć.  Nie wiem czemu, nie potrafię tego wyjaśnić ale siedzisz w mojej głowie i cały czas o tobie myślę, co by było gdybym podjęła inną decyzją, gdybym się zgodziła.......Cały czas zadaje sobie pytanie czy napewno dobrze zrobiłam? Kiedy jestem smutna, samotna, kiedy wszystko się wali mam po prostu ogromną ochotę się do Ciebie przytulić i pierd*lić to wszystko, chociaż na chwilę się oderwać. Nie zważając na to co będzie ze mną, jak bardzo mnie to wsyzstko zmieni, jak ludzie to odbiorą, jak się to wszystko potoczy. Jest ciemno, cicho, tylko w moich słuchawkach leci piosenka, który idealnie opisuję tą sytuację z tobą. Słowo w słowo.

http://www.youtube.com/watch?v=v8ESR8Hi5-4

Dobra koniec tego tematu. W sumie to teraz to już sama nie wiem co czuję. Paranoja. Więc jest sobie taki pan, który podobał mi się przez 2 lata, ale potem spodobał mi się inny pan, który okazał się skończonym debilem i już mi się nie podoba, potem była chora akcja z całkiem innnym panem i teraz próbuję wymusić aby dalej mi się podobał ten pan co podobał mi się przez 2 lata, żebym mogła zapomnieć o panu od chorej akcji. Trochę skomplikowane, ale musiałam się wyrzyć. Nie wytrzymam. Milczę, ale strasznie chcę się wydrzeć, tak żebym straciła głos. Chcę wykrzyczeć te wszystkie pieprzone imiona, dzięki którym nie śpię w nocy. Ale nie zrobię tego, bo sąsiedzi i moja rodzina uznają mnie za psychopatkę. Dziękuję, dobranoc. / Julia