you need me. 

wiem, że zjebałam. jestem beznadziejna. ale trzeba to wreszcie zakończyć, nie daje sobie rady z tym wszystkim. za dużo jak na moje możliwości. zniszczyłeś mnie, tak TY mnie zniszczyłeś. niby wszystko jest ok, niby każemu tak mówię. a jak przychodzi co do czego to jest jedno, wielkie gówno. żyje w totalnym kłamstwie, nie wiem na czym stoje. może to z czasem się zmieni, może z czasem przestanie być aż tak źle. piszę to przez łzy, wiem. wiem, że zraniłam dużo osób, ale z ręką na sercu mówę otwarcie, że nic nie chcałam, jak wiecie każdy ma gorsze dni, każdy. nie ma ludzi idealnych, wreszcie to muszę zrozumieć. ale TY dla mnie byłeś idealny. mimo, że znałam każdą twoją wade, wiedziałam jaki byłeś, to teraz aż cholernie cięzko mi uwierzyć w to, że byłam taka głupia. że dałam tak się omamić, nie wiem co się ze mną działo. odsunęłam się od wszystkich, cały czas TY TY TY TY TY i TY. tłumaczyłam to sobie jakoś, to co masz w sobie, że dałam tak się zrobić.. nikt w sumie nie wie o kogo chodzi. kilka osób podejrzewa. znałam ciebie inaczej jak inni. nienawidzę siebie za to co wtedy robiłam, za to jak ważne to dla mnie było. proszę, śmiejcie sie, mam na to totalnie wyjebane. nie każdemu szybko zapomina. nie umiem tak ot co wybaczyć, zapomnieć. nie wiem jak będzie to dalej. ale wiem, że muszę nauczyć się mieć wyjebane na wszystko, inaczej nie dam rady. WYJEBANE JADZIU, WYJEBANE. czas znów zacząć wszystko od nowa, czas nauczyć się paru rzeczy. ale człowiek uczy się na błędach. nie wejdę drugi raz w to bagno, oj nie. nawet na to nie licz kochanie. odtrząsnę się i idziemy dalej, kiedyś będzie idealnie, ja o tym wiem.

ps. kończę swoją 'działalność photoblogową', cześć