a może... 

Chyba ( wiem , że nie zaczyna sie zdania od chyba ale to mój blog i mogę sobie pisać jak chce i kiedy chce ) a wiec. CHYBA nasza mnie potrzeba powrót tu. Do wyrzucania tu swoich najgłębszych żali. Nawet dla faktu samej siebie . Nawet z myślą , że nikt tego nie przeczyta . Tak po prostu . Pisać . Swoje myśli i słowa . Kiedyś byłam tu tak często , a blog był taką małą częścią mnie . Potem stwierdziłam że tak zwanie z tego wyrosłam , lecz ostatnio dość często chodzi mi po głowie potrzeba wyrażania siebie tutaj . Zmieniłam sie bardzo , w moim życiu wydarzyło sie bardzo wiele od mojej ostatniej wizyty tu. W sumie całe moje życie zmieniło się ale głebiej wprwimy sie w to innym razem . Ja juz nie jestem ta sama mała propagandowa dziewczynką w glanach. Jestem na innym etapie życia . Mimo iż glany nadal leżą w mojej szafie. Teraz ? Teraz niby oczekuje czegoś innego ale w głębi tęsknię , tęsknię za sobą . Za tą sobą jaką kiedyś byłam , za tym co było kiedyś , za tymi ludźmi i miejscami mimo iż do dnia dzisiejszego poznałam mnóstwo innych fantastyczny ludzi , którzy wnieśli do mojego życia tak wiele dobrego i tak wiele rzeczy mnie nauczyli . To jednak wiem że jakaś mała część mnie została zabita przez czas, życie i wydarzenia które nie powinny sie zdarzyć . W głębi duszy czuje sie samotnym człowiekiem mimo otaczających mnie ludzi. A jedyną rzeczą jaką chce w tym momencie jest rozmowa z pewną osoba , osoba która juz nie wróci a rozmowa z nią jest nie możliwa . Okropne uczucie . Nie jedna osoba powiedziała by że mój stan psychiczny jest trudny i nie zrozumiały . Ba no bo tak w sumie jest . Nikt nie jest w stanie zrozumieć kogoś kto nie mówi , kogoś kto ukrywa emocje, kogoś kto siebie samego zamyka sam w sobie . Inteligentni ludzie już tak mają . A może głupcy ? W każdym bądź razie na dzień dzisiejszy postanawiam wrócić . Wróci do pisania i do wyrażania siebie tutaj tak po prostu dla siebie .