Nic do stracenia. 

Jejku, jak dawno mnie tu nie było. ;o 
Ale człowiek zabiegany to i pisać nie ma czasu. 

Zresztą, chyba już nie odczuwam aż takiej potrzeby rozpisywania sie tutaj. 

Co u mnie?

Jest baaaardzo dobrze.

     Z racji tego, że skończyłam męczarnie z pracą licencjacką (choć bronię się we wrześniu) mogę odżyć i zająć się życiem osobistym i towarzyskim.  Przyznaję się że, strasznie zaniedbałam znajomych ale jestem już w trakcie "naprawiania" kontaktów. Żeby było ciekawiej, od poniedziałku zaczynam urlop i prawie w tym samym czasie M. zjeżdża z Holandii na swój. Naprawdę nie mogę się doczekać aż ją zobaczę po tak długim czasie..Cholernie się za nią stęskniłam! <3 

     Więcej czasu wolnego= więcej czasu na ślubne sprawy. Co prawda najważniejsze rzeczy typu kościół, sala, fotograf i zespół mamy razem z K. ogarnięte, jednak jeszcze z pilniejszych spraw został nam kamerzysta, kwiaciaciarnia, a mi również fryzjer i makijażystka. Cholera, żeby ponad rok przed mieć to wszystko załatwione to jest jakaś masakra. Ale mówi się trudno.:)  Niby tak dużo czasu zostało,a już bym chciała mieć wszystko ogarnięte. Albo nie. Chociaż pożądnie zaplanowane. Najbliżsi wiedzą, że lubię planować wszelkie imprezy itp. więc ogarnianie własnego ślubu i wesela mimo że jest stresujące to bardzo mnie cieszy.

Ze ślubnych kwestii, jedną z ważniejszych rzeczy jest wybór świadków, nad którymi razem z K. już zaczynamy się zastanawiać. I teraz wiem, że będzie to ciężka decyzja, bo świadek/świadkowa muszą być w cholerę ogarnięci no i skorzy do pomocy. W tej kwestii też będzie sporo dylematów. 

      W gwoli podsumowania mogę jeszcze dodać, że jestem szczęśliwa. Mam wspaniałego mężczyznę u boku, bliskich znajomych, pracę, samochód (żuczek rakieta), prawie ukończone studia. Stwierdzam, że jak na 22 letnią osobę mam dużo powodów do radości, mimo problemów, które też w moim życiu napotykam. Jestem szczęściarą. 

Miłego dnia! :D