chcę, jak każdy

Mam ochotę urwać ze wszystkimi kontakt, nawet z przyjaciółką. Tak po prostu.
Mam czasami dośc ludzi, nie przez to jak mnie traktują, ani jak ja ich traktuję, ale przez to że są ludźmi.
Może powinni mnie zamknąć w jakiejś klatce dla chomika.
Bo fakt faktem czuję się jak taki chomik, który biega wszędzie i wpieprza ile tylko się da.
Zacząłem ćwiczyć, by rozbudować swoje ciało, w końcu trzeba zabrać się za siebie.

Wiele razy pisałem o moim poświęceniu, ale oczywiście to nie jest tak, że inni się nie poświecają dla mnie. Bo robią to i bardzo doceniam. 
Mam zamiar zmienić się. Chcę odpocząć i wrócić taki nowonarodzony, odmieniony, pozytywnie anstawiony wobec wszystkiego i wszystkich. Chcę być lepszy niż dotychczas. Nie lepszy od innych, ale od siebie samego. Jak każdy mam swoje wady i zalety, a robię wszystko by wady zostały, że tak ujmę, unicestwione. Chcę być lepszy niż dotychczas. Nie chcę być ideałem, ale chcę spełnić się życiowo, a to jeden z moich częstszych celów. Uważam, że każdy powinien zmieniać w sobie to, co negatywne, nie w innych, ale przede wszystkim siebie. 
Ostatnio bardzo staram się pomóc mojej przyjaciółce. Idę jej ciągle na rękę i robię tyle ile mogę, ale postanowiłem po rozmowie z moim chłopakiem ograniczyć pewne rzeczy. Wracając do tej pomocy, to postanowiłem że pomogę jej posprzątać pokój hah. Dzisiaj robiłem to samo i moge powiedzieć, że to było bardzo pożyteczne dla niej, jak i dla niej. Mi sprawiło to wiele radości, że ona się cieszyła, że ktoś w końcu ruszył dupsko i przekonał ją do posprzątania szafek. A co ona zyskała? zgubione rzeczy. Myślę, że samemu od czasu do czasu warto tak posprzątać dokładnie, można znaleźć tyle zagubionych "skarbów", że głowa mała haha.
Osobiście lecz anonimowo, polecam. :D

Tak odbijając od moich problemików, czyli rozterek heh.
Każdy robi to, co uważa za słuszne i powinien znać swoją wartość, wiedzieć co mogą pokazać, a co nie, co jest dobre dla bliskich, dla siebie, a co nie. Dlaczego krytykujemy innych ze względu na nasze upodobania, czemu ustalamy normy, które tak naprawdę nie istnieją, nie ma norm społecznych. Czemy mówimy, co jest moralne i etyczne, a co nie? Przecież nie mamy do tego prawa. Możemy mówić za siebie i oceniać siebie, a nie innych. To, że ktoś podjął jakąś decyzje, to nie oznacza że jest złym człowiekiem, człowiekiem któego trzeba gnębić. Oczywiście nie uważam, że można tolerować wszystko, bo nie ma nikogo, kto byłby w 100% tolerancyjny.

O co chodzi z tą moralnością, o której tak wszyscy mówią? Przecież człowiek to zwierzę, a nie istnieją zwierzęta moralne, bo każda moralność to subiektywny wymysł na potrzeby tego właśnie zwierzęcia. Każdy tworzy prawo etyczne dla siebie. Człowiek nie zabija, on tylko pożera tonami inne stworzenia, a potem myśli, że pójdzie do nieba. Jeśli żyjesz kosztem słabszych istot zarówno roślin jak i zwierząt to myślisz, że jesteś etyczny? Nie masz prawa jeść. Po prostu jesz bo nie masz wyjścia. A to nie etyka. To brak wyjścia.

Zaraz obejrzę sobie jakiś film. Skoro wolne, to trzeba korzystać ;)