#29

I drugi rozdział na dziś :D

Oczami Neymara
Cieszyłem się, że Malwinka złapała kontakt z moimi rodzicami. Poszliśmy się rozpakować. Gdy zeszliśmy na dół, była już tam moja siostra. Zabrała Malwinkę do ogrodu. Pewnie chciała z nią pogadać. Ja usaidłem z rodzicami i zacząłem im opowiadać jak poznałem ukochaną. Przerwał nam płacz dochodzący z ogrodu. Zerwaliśmy się na równe nogi i pobiegliśmy w kierunku dziewczyn, bo to Rafa płakała. W momencie, gdy dobiegliśmy do nich, usłyszeliśmy Rafe
-Aleee Wasz maluszek - na te słowa skamieniałem
-O jakim maluszku mówicie?! - zapytali moi rodzice. Tego się bałem... Że jak się dowiedzą, zaczną krzyczeć
-O jakim dziecku mówicie!! - wrzasnął tata. Wtedy moja ukochana rozpłakała się
-Byłam w ciąży, ale poroniłam!!!! - wykrzyczała przez łzy i pobiegła na górę
-Co Ty zrobiłeś!?!? - krzyknęła mama
-To się stało parę dni temu!!!!! - wydarliśmy się z siostrą i pobiegliśmy za Malwiną. Mama odrazu do nas doszła. Po chwili pojawił się też tata. Przeszukaliśmy wszystkie pokoje. Przechodząc obok łazienki usłyszałem płacz. Chciałem otworzyć drzwi, ale były zamknięte
-Malwina, kochanie otwórz - poprosiłem, jednak nikt mi nie odpowiedział. Za drzwiami panowała cisza. Przeraziłem się. Rafa ciągle płakała, a rodzice stali przestraszeni. Nie wiele myśląc kopnąłem drzwi, które zaraz się otworzyły. Malwinka siedziała na wannie i głaskała brzuch, zalewając się łzami. Odrazu do niej podbiegłem
-Kochanie ciiii. Jestem przy Tobie - przytuliłem ją. Po drugiej stronie usiadła Rafa
-Malwinko jesteśmy z Tobą - mówiła i uspakajała się tak jak moja narzeczona. Po parunastu minutach wszyscy byliśmy spokojni. Spojrzałem w stronę rodziców i dałem i do zrozumienia, żeby poszli na dół, a my z siostrą zajmimy się Malw. Gdy byliśmy pewni, że są w salonie, zaprowadziliśmy Malwinkę do sypialni. Delikatnie ją położyłem na łóżku
-Już dobrze? - zapytała z troską Rafa
-Tak. Połóżcie się i mnie przytulcie - poprosiła, a my to zrobiliśmy. Malwinka usnęła, więc bardzo ostrożnie podnieśliśmy się i zeszliśmy do rodziców. Usiadłem na fotelu i spojrzałem w stronę taty. Jego oczy wyrażały wstyd, troskę, poczucie winy i współczucie. Natomiast oczy mamy strach, współczucie i troskę. Siedzieliśmy w ciszy. Idealnej. Patrzyłem w jakiś punkt na ścianie. Co jakiś czas zerkałem na resztę rodziny. W końcu tata się odezwał
-Synu bardzo Cię za to przepraszam
-Przyjmuje przeprosiny. Teraz musisz przeprosić Malwinę - powiedziałem
-Tylko ona teraz śpi - dodała Rafa
-Wiem. Jak wstanie porozmawiam z nią - odparłam
-I ja też - uśmiechnęła się mama. Opowiedziałem im jak poznaliśmy się z Malwinką. Doszedem do momentu powrotu Suzann i odejściu ukochanej. Rafa powiedziała, że tego dnia dowiedział się, że jest w ciąży. A następnego dnia straciła dziecko
-Boże. Dzień wiedzieć, że ma się dziecko. Stracić je - powiedział tata. Mama zaczęła płakać
-Synku, a Ty kiedy się dowiedziałeś? - zapytała
-Zanim Suzann zrzuciła Malw ze schodów... Dowiedziałem się, że będę ojcem... A po chwili je straciłem - zacząłem płakać. Wszyscy się przytuliliśmy
-Mogę się dołączyć do rodzinnego uścisku? - zapytała Malw, schodząc ze schodów
-Pewnie córciu - odpowiedziała mama, a ukochana do nas podeszła i przytulaliśmy się w piątke
-Malwina przepraszam.... - zaczął tata
-Nie ma pa... Tata za co - uśmiechnęła się
-Synku Malwina to skarb. Nie zgub go - powiedział tata
-Nie wpuszcze - mocno pocałowałem ukochaną
-Nigdy - powiedziała
-Ja idę szykować kolacje - powiedziała mama
-Pomoge Ci mamo - powiedziała i poszły. A ja. Popłakałam się ze szczęścia
-Co jest braciszku? - zapytała Rafa
-Jestem najszczęśliwszy na świecie - powiedziałem, a siostra mocno mnie przytuliła

Pierwszy był krótki, to drugi jest dłuższy :D next jutro w podobnych godzinach co dziś :) paaa kochane :***