#27

Drugi i ostatni rozdział na dziś słoneczka :*


Oczami Neymara
Obudziłem się o 9 rano. Na 10 miałem być w szpitalu. Spojrzałem na miejsce obok mnie. Malwinka ciągle spała. Miała taką niewinną minę. Poprawiając kołder, spojrzałem na jej brzuch. Z mojego oka odrazu spłynęła łza. Szybko ją obtarłem i pocałowałem ukochaną w czoło. Zaczęła się wiercić i coś mruczeć
-Śpij kochanie. Jadę do szpitala. Niedługo wrócę - wyszeptałem
-O której mamy samolot? - zapytała
-O 16, więc śpij jeszcze kotuś - powiedziałem, a Malwina przewróciła się na drugi bok. Wziąłem ubranie i poszedłem się ubrać. Zszedłem na dół i zjadłem śniadanie. Wsiadłem do białego Audi i pojechałem do szpitala. Lekarz szybko się uporał się z usztywnieniem i mogłem pojechać do domu. W kuchni zastałem Carol
-Davi w ogrodzie, Malwina w łazience - powiedziała i puściła mi oczko. Szybko pobiegłem do sypialni i rozebrałem się. Pocichutku wszedłem do łazienki. Malw stała pod prysznicem, tyłem do mnie. Podziwiałem jej idealne, drobne ciało. Podszedłem i oplotłem ręcę wokół jej talii. Nasze nagie ciała, mocno się stykały. Oddechy stawały się coraz szybsze. Moja prawa ręką z jej brzucha, powędrowała wyżej, a lewa niżej. Malwina jęknęła. Szybko wygięła swoją rękę i skierowała ją na moją męskość, uruchamiając ją do działania. Wydałem z siebie jęk rozkoszy. Już miałem w nią wejść, gdy powiedziała
-Kochanie nie możemy. Musimy się szykować. W Brazylii to dokończymy - szepnęła seksownie i wyszła z pod prysznica, kierując swojej kroki do pokoju. Wiedziałem, że się ze mną droczy, a potwierdził to widok jaki zastałem w pokoju. Malwina leżała na łóżku z rozłożonymi nogami
-A może jednak mamy czas? - zapytałem podchodząc
-Mamy czas kochanie - powiedziała, a ja usiadłem przed nią i delikatnie wszedłem w jej malutkie ciałko. Szybko znaleźliśmy wspólny rytm. Gdy skończyliśmy, położyliśmy się obok siebie, normując nasze oddechy
-Byłaś świetna - wysapałem
-Ty lepszy - pocałowała mnie
-Kochanie jest 12.30. Musimy się pakować - powiedziałem
-Ubrać się to chwila. Obiad będzie ok 14.30. Spakowałam nas. Jeszcze coś - wyszczerzyła się
-Jesteś cudownym skarbem - pocałowałem ją. Po 13 wstaliśmy i ubraliśmy się. Zeszliśmy do ogrodu. Bawił się tam Davi
-Cześć synek - przywitałem się
-Cześć tato. Cześć ciociu - powiedział radośnie i wrócił do robienia babek z pisaku
-A to tak ładnie odwrócić się plecami? - zapytała ukochana
-Nie. Przepraszam. Wiem, że wyjeżdżacie do Brazylii i powinienem spędzić z Wami czas - odparł skruszony, a my się wzruszyliśmy
-Skarbie nie masz za co przepraszać. Może pomożemy Ci z tym zamkiem? - zaproponowała Malwina. Zauważyłem, że ociera łzę
-To pobiegne po jeszcze jedno wiaderko i grabki! - krzyknął i pobiegł do pokoju. Wtedy zobaczyłem, że Malwinka rozpłakała się na dobre
-Co się dzieje kochanie? - zapytałem z troską
-Noo, bo.. patrząc na Da... Daviego... Wyobraziłam sobie nasze dziecko za parę lat - powiedziała krztusząc się łzami, a ja ją przytuliłem
-Skarbie też mi jest ciężko. Ale obiecuję, że będziemy mieć pełno dzieci. Nie płacz już - powiedziałem ukochanej do ucha. Szybko się uspokoiła. Po chwili przyszedł Davi. Bawiliśmy się w najlepsze, gdy przyszła Carol
-Obiad gotowy skarby moje - uśmiechnęła się. Poszliśmy do domu i zjedliśmy. Zegarek wskazywał 14.50. Musieliśmy się szykować do wyjścia. Widać było, że Malwinie, trudno rozstać się z Carol i Davim. Wsiedliśmy do samochodu i pojechaliśmy na lotnisko. Samochód miał odebrać Dani. Poszliśmy na odprawę. Szybko ją przeszliśmy. Wsiedliśmy do samolotu
-W końcu poznam Twój kraj - powiedziała Malw
-Bardzo ciesze się z tego powodu - delikatnie ją pocałowałem. Samolot wzbił się w powietrze. Ukochana oparła się o moje ramię i zasnęła, a ja wziąłem mój telefon, słuchawki i zatraciłem hola się w słuchaniu piosenki.

Next jutro ok 16-17 :D