Pamiętamy.

I pamiętać będziemy...

Na pewno.

Przecież to dzięki niemu mieliśmy możliwość przeżycia 10 najwspanialszych dni w roku i poznania masę wartościowych osób. Ile lat z rzędu? Nie wiem, pogubiłam się w liczeniu. Dużo.

Wesołym akcentem kończę dzisiejszy smutny, ale jakże pogodny dzień.

To zdjęcie bije chyba wszystkie na łeb na szyję. Na widok tego krzywego uśmiechu łezka się w oku kręci...

Ech, ten nasz Lesiu... Ile razy mnie opieprzył, że się szlajam po nocach (ależ wtedy byłam na niego zła!)

Jak sobie teraz o tym przypomnę, widzę jak bardzo się o nas troszczył. O każdego z osobna.

Bo niby dlaczego u nas na werandzie siedziało zawsze najwięcej osób?
Bo to my mieliśmy zawsze najwięcej żarcia...

Oczywiście to tylko kropla w morzu. To, ile dobrego robił, każdy z nas z osobna, który miał okazję go poznać, doskonale wie.

Takich ludzi nam trzeba więcej.

Więcej komentarza nie trzeba.

Dziękujemy Ci.

W imieniu całej "Grupy Wartowniczej Wapienica 2003-2010".

Dziękujemy...

Spoczywaj w pokoju.

Obserwuj nas i uśmiechaj się TAK do nas czasem!