wrócę, obiecuję 

Odchodzę.

Nie, to nie tak jak myślicie. Nie chcę się zabić, ani zniknąć z photobloga raz na zawsze. Znikam na krótko. Większość z was nie wie o mnie nic prócz tego co zjadłam danego dnia, co ćwiczyłam lub czytałyście jakieś moje przemyślenia. Czy to jest normalne? W tym świecie ocenia się każdą z nas, po tym co je danego dnia, co ćwiczy lub ile już schudła. Zawala każdego dnia? Znaczy, że jest słaba- nie radzi sobie ze sobą. Możecie to od siebie faktycznie odpierać, ale tak jest. Wiem to na swoim przykładzie. Przyznam się wam do czegoś. Miałam już tu kilka kont. Może cztery. Nie pamiętam już nawet. Na żadnym nie osiągnęłam swojego celu, ale na pierwszym schudłam może 10 kg w miesiąc, nie miałam wagi, ale jestem pewna że tak było, bo miałam okazję się zważyć poza domem. Coś w granicach 8-11 kg. Może to niemożliwe, też bym tak pomyślała, gdybym to przeczytała o którejś z was, ale tak było. Nie głodziłam się. Nie pytajcie mnie jak to zrobiłam, bo nie udzielę na ten temat informacji. Tylko dlatego, że większość z was źle by te informacje wykorzystała. I tak doszłybyście do wagi 38 kg. Nie chcę mieć żadnej z was na sumieniu, naprawdę. Sama z 59 kg zeszłam na 48, w późniejszym czasie na 47 kg. Bez głodzenia i 6 godzin dziennie ćwiczeń. A MIAŁAM SKOŃCZYĆ NA 52kg. Same widzicie jak to jest, ale nie o tym. Pewnie myślicie, że jestem kłamczuchą, bo na początku napisałam, że nigdy się nie odchudzałam. Ale to tylko dlatego, żebyście postrzegały mnie jaką osobę z nową kartą. Wracając do tematu. Wiem, jak postrzegano mnie gdy schudłam 10 kg i miałam to w nagłówku swojego photobloga a jak postrzegano mnie jako osobę, która dopiero zaczyna.

Dlatego chcę się odchudzać jak normalne dziewczyny w moim wieku a nie zamartwiać się, bo jednego dnia zjadłam batonika. Dlatego też znikam stąd. Wrócę 8 września, wtedy minie miesiąc od czasu, kiedy po raz kolejny zaczęłam się odchudzać. Przybędę ze zdjęciem ciała, wymiarami i wagą.

Wrócę, obiecuję. Jednak chcę też żyć.