Sunset.

Mam trochę zaległości, zacznę od wczoraj.

Rano, jak zwykle zaspana stojąc na przystanku ktoś nagle zaczął na mnie trąbić. Była to Pani Sobczak, od biologii, zdecydowanie mój ulubiony nauczyciel. Wsiadłam, zaskoczona obecnością jej syna, po drodze potykając się o ten prawie że idealnie równy krawężnik. No właśnie. PRAWIE.

Pogadałam sobie z nią, poważnie o liceum. Matko, jakie ja mam wahania. Już teraz nie wiem, czy iść, czy zostać. Ciągle czekam, aż stanie się coś, dzięki czemu zdecyduję i nie będę potem żałować. Już teraz chyba połowicznie wiem, co czuje Tita. Nieprzyjemne uczucie.

Jak zwykle czwartki są pod znakiem 31. Julia z klasy klaudii powiedziała, że moje buty są obłędne, Hania powiedziała, że podoba jej się mój płaszczyk, a Włoszczyk nazwał mnie piękną. Chyba wiecie, jak bardzo skoczyło mi po tych komplementach morale :D

Potem szkoła, fizysia. W drodze powrotnej spotkałąm Anię L. Jak ja jej długo nie widziałam! Za rok matura, nie zdziwiłam się, że ją tam widzę.

Dzisiaj.

Bardzo dziwny dzień.

Początek, spoko,  biologią. Uwielbiam biologię. Bardzo.

Potem francuski z ciężarną Wojciechowską. Jakie ona miała piękne buty! Ślicznie dziś wyglądała, serio, promienieje, jak to się mówi o ślicznych przyszłych mamach. Szkoda tylko, że znowu będziemy mieli zmianę nauczyciela.

"Chatt de fuck up" - Burlik ;> ( chat- kot , chatt- kotka)

Potem matma i gra, jaką liczbą jestem. Byłam 301 pierwiastków z jednego, Natalia miała notację wykładniczą, a Burlik ( meine dzieła) miał 899 jedna trzecia pierwiastków z 3. Takie tam, na pewno by zgadł :D

Potem wuef. Było ( o dziwo) super! Graliśmy w siatkówkę, ale każdy się starał. A graliśmy w 6 osób, plus 2 niećwiczących, bo reszta była na akcji PCK ( podobno nie było fajnie).

Na koniec delektowanie się moim jedzonkiem na angielskim, była nas piątka. I nadal, było spoko.

A potem, teraz przechodzę do sedna, poszłam do Voldemorta.

Na początku jak zawsze, siedział przy kompie, ja sobie oglądałam EZO TV, ale wiedziałam, że musi dojść do tej rozmowy. Wyrzuciłam mu, że przez niegojestem sarkastyczna, niemiła często, że to przez niego czasem ma wrażenie że jestem okrążona przez idiotów, a co najgorsze, że już nie potrafię kochać całym sercem, jak kochałam jego. Taka prawda, śmiejcie się, głupia 15 latka, co ona może wiedzieć.

Zapytał się, czy nadal go kocham, oczywiście że nie. Zapytał, czy mnie pociąga fizycznie, oczywiście, że nie, chciałby! :D

Konwersacja skończyła się na moim niezbyt udanym powstrzymaniu łez, w pół godziny poszłam od końca Chołoniewskiego do końca Dworcowej. W pół godziny, chyba mój rekord.

U Pani Hani już nie hamowałam łez, zabroniła mi i się poryczałam już mega. Wiedziałam, że u niej się poryczę. Jest dla mnie bardzo dobra. I po owym katharsis było mi już lepiej. Naprawdę. A poza tym, Natalia obiecała mi czekoladę w poniedziałek. Przyda się.

Nie wiem właściwie, czy jestem smutna. Może bardziej... zawiedziona? Jezu, a ja naprawdę wierzyłam, że jemu na mnie zależy mentalnie jako na dobrej przyjaciółce. Ale nie. "Pierwotne rządze". Mhm, równie dobrze mogłabym być złożona z cycków i tyłka. Bez różnicy.

Nie czuję się jak szmata. Skoro sobie to wyjaśniliśmy, nawet lepiej. Nie będę się łudzić, że to będzie przyjaźń. Taka na przykład jak z Olivierem. Bo Olivierowi ufam i wiem, że np. mu się nigdy nie podobałam, ani fizycznie, ani mentalnie. I vice versa. I to jest piękne.

W autobusie też sie poryczałam, ale już mniej, taka dobitka. W domu czekała na mnie mamusia z obiadkiem, a po kwadransie przyjechał tata. Nic mi więcej nie potrzeba. Wtulona w jego ciepłą klatkę piersiową zasnęłam, bo strasznie za nim się stęskniłam. Nie ruszył się nawet, jak spałam, nie chciał mnie obudzić. Za to jak już się ocknęłam, to wstał i pobiegł do toalety. On to jednak mnie kocha.

Dzisja mam w nosie, że już wstawiałam tu Queen, to mój ulubiony zespół, a skoro tak, to wstawiam tu większość moich ulubionych kawałków.

QUEEN

'Bohemian Rhapsody'

'Another One Bites the Dust'

'Killer Queen'

'Fat Bottomed Girls'

'Bicycle Race'

'Don't Stop Me Now'

'We Will Rock You'

i ostatnie:

'We Are The Champions'