do rycerzy, do szlachty...

Dziś jestem mysią ;3

no dzień doberek wam. doszły mnie słuchy, że mój blog jednak ma jakichś gości. a jeśli ma gości to znaczy, że chyba jakiś sens te moje słowotoki mają, jednak po coś warto tu wchodzić. dzięki !

ojej, a ja tak dawno znów nie pisałam. chyba nie mam czasu. dom, praca, dzieci... no sami wiecie :D

wydarzyło się przez ostatni czas tak wiele.. ale szczególnie ważnym dla mnie przedsięwzięciem był koncert zespołu HEY na którym byłam. czułam się najpiękniej. uczucie nie do opisania. to tak jak wchodzisz z zimnego dworu do cieplutkiego domu i czujesz jak " odmraża " Ci się powoli całe ciało. to samo było na ich koncercie... weszłam z szarej rzeczywistości do Areny, usłyszałam pierwszy dźwięk gitar, pierwsze słowo wyśpiewane przez Kasię Nosowską i powoli ich piosenki zaczęły otulać mnie całą, zaczęły kolorować moją maleńką szarą rzeczywistość aż stała się cudownie idealna. łzy nawet popłynęły. ale to raczej oczywiste. często się wzruszam. bo to między innymi ich piosenki pomagały mi przetrwać gdy z braku miłości chorowała dusza, ale no to już na szczęście mam daleko za sobą. teraz słucham nadal - choć już szczęśliwa, o spokojnej duszy.

a u nas wiosna. wciąż. wciąż coś rozkwita i nigdy nie umiera. zima nie nadchodzi.

bye