nigdy nie mów nigdy! 

Tak na dobry koniec początku niech będzie z 'duchowej' serii ;)

Historia kilku lat (przynajmniej 4 czy 5 jak dobrze pamiętam) została skasowana, myślę, że to przypieczętuje nowy etap w życiu.

Czas zakończyć wywewnętrznianie się na blogu, lepiej niech to znajdzie ujście w czymś co wychodzi mi o wiele lepiej, a czymś czego dawno nie robiłam, nowe zeszyty wprost się proszą o uzupelnianie.

I w sumie nie, nie jest zbyt idealnie, to co się dzieje i to w jakim tempie życie nabiera zmian jest wypadkową paru ostatnich lat, dojrzewania, które jeszcze trwa, ludzi wokół mnie i takich a nie innych okoliczności życiowych. I też jest etapem, który następuje (a przynamniej powinien moim skromnym zdaniem) u każdego z nas.

I myślę, że są o wiele ciekawsze zajęcia niż pisanie pierdół tutaj.

Chociażby randkowanie i to niekoniecznie z nanotechnologią (chociaż to też przy okazji), spontaniczne zakupy w house, rozwój i wychodzenie na tak głębokie i nieodkryte wody, które czekają, aż będzie się chciało je przepłynąć czy w ogóle w nich zanurzyć.

Chyba nigdy nie zaszalałam tak z metaforami. Ale koniec bez przytupu. to nie byłby koniec w moim stylu ;)

A z końcem wiążą się też nowe, pełne niespodzianek początki. I jestem ogromnie szczęśliwa, że niektóre są już teraz (choć trochę niespodziewanie ;) )

http://www.youtube.com/watch?v=LzkdYqV__ig