Esemes. cz.11

- Bo wiem że jak Ci powiem to polecisz do Kuby i mu o wszystkim wygadasz. 

- Ej. - Pogłaskała mnie po ramieniu.  Ja nie jestem taka, mi możesz wyjawić wszystko, jeśli nie będziesz chciała to ja twojemu bratu nic nie powiem, nikomu. 

- Ech.. Nie teraz, nie mam ochoty na takie typu rozmowy. 

- Okej, to co robimy ?  Uśmiechnęła się do mnie. 

- A co proponujesz ? 

- Możemy porozmawiać wiesz żeby się tak zapoznać. 

- Okej, no to dajesz coś o sobie.  Dziewczyna podrapała się po głowie i spojrzała na mnie. 

- Dobra em to jestem Sara i mam 17 lat tak na początek.  Zaśmiała się na co ja razem z nią.  Lubię czytać książki, chodzić na zakupy, przyrodę, hmm w przyszłości chciałabym zostać weterynarzem bo kocham zwierzęta. Moim ulubionym kolorem jest ciemny fiolet, słucham zazwyczaj rocku, chociaż raz na jakiś czas zdarzy mi się posłuchać czegoś innego, gram na gitarze i fortepianie. Co chcesz jeszcze wiedzieć ? 

- Hmm nie wiem.  Zaśmiałyśmy się. 

- Dobra dawaj ty coś o sobie. 

- To tak jestem Natalia i mam 17 lat, mieszkam we Wrocławiu. 

- No co ty nie powiesz.  Zaśmiała się. 

- Cicho.  Uciszyłam ją szturchnięciem w ramie.  Oczywiście musiałyśmy się zaśmiać. 

- Dobrze, dobrze, ale nie bij mnie już mamo.  Wystawiła w moją stronę język. 

- Pff. Dobrze to na czym ja skończyłam córeczko, ach no tak muszę powiedzieć coś o sobie okej to też lubię czytać książki, nie lubię za to chodzić na zakupy. Jestem za tym żeby szanować przyrodę, nie wiem kim chciałabym zostać w przyszłości, nie mam ulubionego koloru, słucham wszystkiego po trochu, gram na gitarze, znaczy grałam bo już nie gram, lubię śpiewać chociaż wiem że nie umiem, nie lubię swojego brata i twojego także.  Dziewczyna się uśmiechnęła i mi przerwała. 

- Nie lubisz ? A kto kilka minut temu leżał na nim ?  Spojrzała na mnie znacząco no co ja się zarumieniłam.  Ha! Wiedziałam mój braciszek Ci się podoba. 

- NIE! Proszę Cię on ? Serio ? Weź nie rób sobie jaj.  Puknęłam ją letko w głowę. 

- Tak ? To dlaczego tak wybuchłaś ? Hę ?  Spojrzała na mnie.  Podoba Ci się widać to gołym okiem resztą ty mu też nie jesteś obojętna. 

- O-b-o-j-ę-t-n-a ?  - Przetestowałam to słowo w swoich ustach, coś mi nie grało.  Ale jak ? Przecież my się nie znamy. 

- Jakbyś nie zauważyła jesteś bardzo ładna, mój brat ciągle się pyta Kuby o Ciebie, jest mu smutno, gdy ty się do niego odnosisz chamsko, no wiesz jak, ale wie że to jest twoja obrona przed nim, on nawet w domu ciągle o tobie myśli. 

- Niech sobie znajdzie kogoś innego bo ja nie mam zamiaru się z nim zacząć zadawać. 

- Ale dlaczego ? Patrz ze mną normalnie rozmawiasz a do nich odnosisz jak do najgorszych, co się stało te cztery lata temu że się tak zmieniłaś ? Że zaczęła odtrącać ludzi. 

- Sara znamy się od kilku godzin, ja nie mogę od tak sobie powiedzieć Ci o mojej przeszłości. 

- Dobra, może za bardzo na Ciebie naciskam, ale wiedz że mi możesz o wszystkim powiedzieć, zawsze Ci pomogę. 

- Ja już nie potrzebuje pomocy.  Mruknęłam cicho, ale i tak usłyszała. 

_______________________________________________________________________________________

Dobry wieczór kochani. xxx
Tak to ja Patrycja debilka, która zostawiła to opo i se tak poszła, ale cóż wróciłam i mam nadzieję żę będę dodawać opowiadanie często.. Nie wiem co ile to dni będzie bo wiecie że jest szkoła i wgl. ale ok. 
Macie tu opo i może jeszcze dodam zaraz następną część tylko pytanie czy chcecie ? ;)