Pamiętasz to zdjęcie? Pamiętasz MAGICZNY TYDZIEŃ? Pamiętasz magnolię codziennie i wieczory na dachach,albo na ławce Trycza?To było dawno, czas leczy tą dziurę, którą ma każda z naszego LOVCZI 4. Niesamowite jest to ile może wytrzymać przyjaźń. Już nie jesteśmy razem w klasie, w szkole a nadal sie lubimy, nadal jesteśmy LOVCZI 4. Szczerze mówiąc to siedząc na TEJ ławce nie czuję już tego czegoś co wtedy.  Było inaczej niż teraz, nie było nowych przyjaciół, innych problemów. Teraz chodzimy tam by powspominać to co było kiedyś. I dobrze mi tak...dobrze mi z tym <3

Nadal mam ten kalendarz, który nosiłam w prawej kieszeni TEGO płaszcza. Nadal w nim są TE rysunki TYCH podeszw, są TE życzenia. I szczerze mówiąc to spełniły się. Nigdy nie zapomne 6 klasy, nie zapomnę tych zapalniczek, tego papieru, tej ławki, tego popiołu, tych tymbarków, TYCH WSPOMNIEŃ. Siedzę i myślę, o tym czy będzie tak jak kiedyś. I już wiem..NIE!Nigdy tak nię będzie, nie ważne co zrobimy, nie będzie tak jak dawniej. Pamiętacie od czego się tak naprawdę wszystko zaczęło? Ja pamiętam. Ławka na placu zabaw w obok magnolii. Tam był początek tego wszystkiego. Początek nas. Potem wszystko po kolei. Co środę o tej samej porze, w tym samym celu- trybuny. Ręce sine z zimna. Czekałyśmy na TO. Nadal niewiem dlaczego my tam chodziłyśmy... Po tym meczu- tęcza. Balony za 30 groszy, kibelek. Jedna napełnia, druga stoi na czatach. Potem najczęściej ławeczka Trycza.I tak dzień w dzień...lecz nie do końca...

,, Dobrego i szczęścia życzy Dariusz,,

,,Sczęścia i dobrego życzy Ala,,

NIGDY TEGO NIE ZAPOMNĘ.