#Początek3

Przyjemna atmosfera sprzyjała rodzinie przy kolacji. Jednak coś musiało zniszczyć tą chwile. Iza wstała od stołu.

-Gdzie idziesz ? - Zapytała matka. Przyjechał dziś tata, a Ty już gdzieś się wybierasz ?

-Mam jutro sprawdzian i muszę się uczyć. Tato nie przeszkadza Ci to ? Spojrzała ironicznie na mamę.

-Idź się uczyć, nie wyjeżdżam jutro, więc możemy spędzić cały dzień. - Uśmiechnął się.

Iza podziękowała i zamknęła się na klucz u siebie w pokoju. Włączyła komputer i pierwsze co weszła na meila, dostała ciekawą wiadomość.

Jeśli chcesz być kochana, nie idź dziś na żadne spotkanie - Iza była zdezorientowana.

-O co kurwa chodzi? Pomyślała. Spojrzała na zegarek, ubrała torbę na ramię, rozejrzała się po pokoju i wyszła.

-A Ty gdzie idziesz ? -Zapytała mama.

-Muszę pilnie wyjść, porozmawiać z kimś. - Powiedziała roztargniona. - Gdzie tata ?

-Kąpie się, lepiej już idź zanim zorientuje się, że nie ma Cie w domu. - Matka zmywała po kolacji.

-Dzięki mamo.- Iza uśmiechnęła się i pocałowała matkę w czoło. Będę za niedługo, nie martw się o mnie. Wyszła z domu.

Szła ciemna ulicą i rozmyślała nad tą wiadomością. Zastanawiała się od kogo on mógł być. Z daleka zauważyła granatową skórę i trampki Oli.

-Punktualna. Uśmiechnęła się Ola.

-Tak, tak. Wejdziemy do środka ? Zapytała Iza.

-Dobrze, wchodźmy.

Dziewczyny weszły do pubu, usiadły się w czarnych wygodnych fotelach i podszedł do nich kelner.

-Czego sobie panie życzą ? - Zapytał grzecznie.

-Poproszę wodę. Iza nie miała ochoty na nic kreatywniejszego.

-Ja wódkę.. -Iza spojrzała się ze zdziwieniem na Olę. - Wódkę ? - Zapytała.

-Niech będzie drink. - Ola uśmiechnęła się do kelnera.

Gdy już odszedł Iza była zszokowana.

-O co Ci chodzi Ola& Nie przyszłyśmy tutaj się nachlać, tylko porozmawiać. Pamiętaj, że to był twój pomysł.

-Iza daj na luz, to tylko jeden drink.

-Mniejsza, o czym chciałaś porozmawiać. Zapytała Iza.

-Nie poznaje Ciebie. - Powiedziała pewnie.

-Mnie ? To chciałaś mi powiedzieć ? - Zaśmiała się pod nosem.

-Pamiętam jak byłyśmy kiedyś bliskie sobie, a teraz ? Jak byśmy się nie znały. Co z tobą ?

-Ola, to co było nie wróci. Nie chcę tego. Rozumiesz ? Jestem szczęśliwa jak jest teraz. Przedtem były same problemy, nie chcę już wracać do tego. - Iza była stanowcza.

-Widzisz jak człowiek oddziałuję na druga osobę. - Ola spuściła głowę na dół.

-Sugerujesz, że zmieniłam się przy Remku ? Śmieszna jesteś. Lepiej gdy już sobie pójdę, bo robi się nie przyjemnie. - Spojrzała się na Olę i wstała.

-Iza, nie oto mi chodziło.

-Daj sobie spokój, ale masz racje. Człowiek strasznie oddziałuję na druga osobę. Zmieniłam się przy was, to jest wasza zasługa. Nie chcę z Tobą rozmawiać, wychodzę. Wyciągnęła pieniądze i położyła na stolik. Spojrzała na kelnera który stał za ladą. - Za wodę -Wyszła. Była cholernie zła na Olę i jej słowa. Zadzwonił jej telefon, to Remek.

-Coś się stało skarbie ? - Zapytała.

-Gdzie jesteś ?

-W domu. - Okłamała go.

-Okej. Rozłączył się.

Iza miała dzisiejszego dnia dosyć. Za dużo się wydarzyło. Poszła do domu, położyła się na wygodne łóżko i próbowała zapomnieć co dziś się wydarzyło.

Na drugi dzień, miało być inaczej, ale Iza nie mogła spać bo ciągle myślała. Wyszła z pokoju w stronę kuchni.

-Gdzie tata ? - Zapytała matki która robiła śniadanie.

-Wyjechał. - Nawet nie spojrzała na córkę.

-Co ? Kłóciliście się ?

-Nie, dostał telefon, że musi jechać do pracy. Coś nieciekawego dzieje się w firmie. Jeszcze nas odwiedzi, nie bądź zawiedziona. -Powiedziała. - Chcesz kawy ?

-Nie wierze, że wyjechał bez pożegnania. - Pomyślała. - Tak nie wiem kiedy przyjedzie, kolejne dwanaście lat będziemy czekać ? - Była zdenerwowana, złapała za kubek kawy i zamknęła się w swoim pokoju. Włączyła telewizor, okryła się ciepłym kocem. Nie miała ochoty na żadne spotkania i wyjścia, ale musiała iść do szkoły. Chwilę się rozmarzyła i poszła się kapać. W drodze do szkoły wstąpiła do sklepu, natknęła się na Karolinę.

Ciąg dalszy nastąpi...

FANPAGE - HOME - kto nie polubił a chce być na bieżąco LIKE'OWAĆ:D