Let's run away. 

Opowiem coś o sobie. JEstem potworem,

obrzydliwym, brzydkim, upierdliwym, upartym

potworem. Ludzie mówią mi, że jestem zawsze uśmiechnięta... nic o mnie nie

wiedzą, nikt nic nie wie. Nie wiedzzą co czuję 

jak jestem sama, co myślę wieczorami przed snem

jak o sobie myślę, jak myśle o wielu rzeczach.

Niektórzy mówią, że mnie podziwiają bo cały czas

się uśmiecham... gdyby tylko wiedzieli ile

płaczę, płaczę często. Przez wszystko i przez

nic. Kocham moich przyjaciół, cudownego chłopaka, nawet rodzine...

kocham tyle ludzi, ale czy ktoś kocha mnie?

Bo jak można kochać takie nic. Staram się panować

nad sobą ale tamta sytuacja mnie zmmieniła. 

boję się, że wszystko stracę przez swoją własną głupotę. Boję się tego, 

boję się samotności, boję się, że stracę

najbliższych mi ludzi, boję się rano wstawać

boje się odrzucenia, boję się tak wielu rzeczy...

i nie potrafię tego zmienić. Ten strach zamknął mnie w sobie, staram się

otworzyć na nowo, nie zawsze mi to wychodzi. Nie potrafię żyć.