jeśli wiesz, co chcę powiedzieć 

dziś 18sty styczeń, od dziś 18 lat mam

czy coś się zmieni? hm, mam nadzieję, że będę mieć większą swobodę w podejmowaniu decyzji. co z tego wyjdzie, zobaczymy. choć z drugiej strony przypomina mi się cytat "skazany na wolność" i w tym momencie wolność wyboru wydaje się mieć bardziej negatywny wydźwięk... mimo wszystko jednak chce się decydować samemu za siebie w pewnych sprawach... właśnie, w pewnych sprawach. szkoda, że nie można mieć dorosłości na wyłączność. można by ją wykorzystywać w chwilach, w których tego potrzebuję i wyrzekać, kiedy potrzebowałabym pomocy innych. no wiadomo nie da się. tylko, że ta sytuacja jest wyjątkowa i człowiek czasem ma dość tego "dozowania" szczęścia. dawki są często zbyt małe, a myśl o tym albo o tamtym przyprawia mnie o cudowne dreszcze i nie możliwą do stłumienia złość zarazem. niestety, człowiek się wkurwia, jeżeli czegoś bardzo chce, a nie może mieć. ja szczególnie. tak, wkurwiam się. póki co żyję cudownymi myślami o przyszłości. tej bliskiej i dalszej. znowu pełno we mnie tych iskierek, naiwnych iskierek rozbijających się wewnątrz mnie, czekających tylko na to, żeby trysnąć w pewnym momencie i dać mi euforyczne poczucie spełnienia. i potem znowu to samo. (mam nadzieję...) tak, na pewno tak. mam kochanego mężczyznę w końcu. chyba nawet braknie słów, żeby opisać wdzięczność za to wszystko, co wydarzyło się w poprzedni weekend. a nawet gdyby się znalazły, to nie przeszłyby mi przez gardło, mam taki problem z mówieniem 'dziekuję'. nie spodziewałam się, że będzie tak miło. wszyscy daliście mi dużo radości, chłopcy moi kochani. chcieliście bym poczuła się wyjątkowo i udało sie wam na 100. a ty, mężu byłeś najcudowniejszy na świecie.

dziękuję wszystkim przybyłym, a szczególnie tym, którzy... :)