no pain like this body 

          Nie mam na nic czasu. Jestem na fali, serfuję wysoko, czasem fala mnie przygniata swoim 

    nadmiarem informacji. Czasem odlatuję na czymś tam innym, przez chwilę jest fajnie a później znowu

    w tym śnie słyszę już ten dźwięk budzika i wstaję. Dokładnie 3 razy w ciągu tygodnia powtarzam tą okrutną

    czynność a potem zastanawiam się kiedy to się skończy, następnie nadchodzi wielkie drzewo radości z 

    gałęziami które są trwałe i stabilne jak nic innego na świecie, chodze po nich, gdzie tylko chce,rozglądam

    się, na dole widzę was, kamienne blade posągi, płynie w was życie tylko odrobinę, nie jest zauważalne. 

    Siedzicie w sobie już tak długo, nie ruszając się skaczecie sobie do gardeł zachowując pozory stoickiego 

    spokoju. Tak poza tym jest wielowątkowo, i nie da się tego ując w odpowiednie słowa, bynajmniej ja nie 

    posiadam takiej umiejętności, zostawiam to w chmurach, bo przecież, jeszcze tam wrócę, nie raz, nie dwa. 

    TUMBLER