in the dope show 

Przychodzi do mnie lekko zdyszana, z rozwianymi włosami. Siada przede mną, uśmiecha się. Przez moment rozmawiamy jak kumpele z dawnych lat, pytam ją o jej szary sweter na guziczki, chwale jej kolor paznokci, ona mówi, że mam fajnie pomalowane oczy. Po chwili jednak, gdy widzi, że chce już zacząć wywiad poważnieje, dystansuje się, atmosfera staje się gęstsza. A już myślałam, że ją rozgryzłam, a już myślałam, że jest moja.

Ania: Ciągle w biegu?

Anna: Tak wyszło.

Ania: Takie życie studentki. Już na początku zauważyłam, że masz bardzo rozwichrzone włosy... Mężczyzna?

Anna: Też zwróciłam uwagę na Twoją fryzurę. Kiepski fryzjer?

Ania: Widzę, że cięte riposty się Ciebie trzymają.. Czy dalej trzyma się Ciebie zamiłowanie do snu, jedynej rzeczy, która Ci dobrze wychodzi?

Anna: A już myślałam, że sobie miło porozmawiamy...

Ania: Ja też. To co kończymy, pewnie gdzieś się spieszysz?

Anna: Zgadza się. Mężczyzna.