Niewypowiedziane słowa 

   Witam. Odważyłam się coś tutaj napisać, tak od siebie. Może nie jestem jakąś polonistką, bo zdaję sobie z tego sprawę, jak i daleko mi też do pięknego, gramatycznie poprawnego pisania. Obiecuję będę się starała. To by było na tyle słowem wstępu.  

   Teraz podam swój powód, ktory przerwał me milczenie. Gubię się. Gubię się w swoim życiu. Wszystko mnie przygnębia, straciłam chęć życia, żywiołowość i zwątpiłam w ludzi. Chcę zmienić swój sposób myślenia, bo dłużej tak nie dam rady. Jestem młoda, mam przed sobą wiele, cudownych lat, a mimo wszystko ciężko mi wyjść z domu, bo wszystko zdaje mi się nie mieć sensu. Straciłam wiarę w siebie, że jeszcze coś uda mi się osiągnąć. Zdaję sobie sprawę, że jeśli nie wezmę się do pracy, to nic mi z przysłowiowego "nieba" nie spadnie. 

    Mam nadzieję, że prowadzenie tego bloga pomoże mi usystematyzować myśli i skoncetruje się na pozytywach życia. Trzymam kciuki za siebie, bo znając mnie szybko się poddaję oby nie tym razem. A więc do jutra !