Krok pierwszy: mówisz, że musimy porozmawiać. On chodzi, mówisz "usiądź, to tylko rozmowa". Uśmiecha się grzecznie i zwraca ku tobie. Grzecznie patrzysz się w stronę czegoś w rodzaju okna po twojej prawej stronie. On idzie w lewo, ty zostajesz po prawej. Między wierszami strachu i winy. I zaczynasz się zastanawiać, czemu przyszłaś. Niech wie, że to ty wiesz najlepiej. Bo po tym wszystkim, wiesz najlepiej. Próbujesz usunąć w przeszłość jego obronę, bez przyznania niewinności. Połóż listę rzeczy, które są złe. Rzeczy, które wciąż mu powtarzałaś. On zrobi jedną z dwóch rzeczy. Przyzna się do wszystkiego albo powie, że już nie jest taki sam.
O tak, moje miejsce ! <3
Aż uśmiech sam przychodzi, gdy przeglądam te zdjęcia.
To miejsce ma coś w sobie ;)
Gdy on zaczyna podnosić głos.
Zniżasz swój i dajesz mu ostatnią szansę.
Lieben heißt verzeihen koennen.
______________________________________________________________________________________________________
Asia: Prawie wcale się nie zmieniliście xd
Loczek: Haha to chyba Rudy xD
Karolina: i co wyszło ?
Loczek: dupa
Asia: dupa blada
Karolina: to znaczy ?
Rudy: dupa
~ nie ma to jak dobry dialog <3
Asia: No to pisz 1024 !
Ala: Ale jak to się pisze ?