Memories, Memories, jeszcze raz Memories.
Nienawidzę tego, po prostu kurwa nienawidzę. Jedyne o czym marze to, to żeby się upić, znowu, kurwa.
Myślałam, że wszystko przyjdzie łatwiej, że trochę poimprezuje, że zainteresuje się innymi dziewczynami, że zrobię coś co przez ostatni rok mnie ograniczało i że dzięki temu poczuje się lepiej, ale co? Tymczasem skończyło się na marnym paleniu i piciu alkoholu dzień w dzień, na imprezowaniu, nabywaniu znajomości i co? I to jest chuja warte. Dalej szukasz w innych tych różnych cech, szukasz tego co ma ona, szukasz różnych zachowań, reakcji,szukasz kurwa jej, tej jedynej w swoim rodzaju po czym dochodzisz do wniosku, że drugiej takiej nie będzie i jak bardzo spierdoliłeś jej ostatni rok z życia. jak bardzo ją zamęczyłeś swoją osobą i jak bardzo żałuję zbliżenia z Tobą. Przykre, ale najprawdziwsze. O czym marzysz? O tym, żeby zniknąć. Jeszcze 6 dni i Polska po czym kurwa dochodzę do wniosku, że tak naprawdę nie mam po co wracać, że mam tylko Asie, którą boli fakt, że uważam, że nie mam po co tu być, ale tak naprawdę nie wie jak to jest, mimo że stara się najbardziej na świecie. Nie mam po co wracać, dla kogo. Może powinnam zostać tu, może powinnam być tu i w końcu dać kurwa żyć. Gdybym mogła cofnąć się w czasie i zobaczyć swoją przyszłość to bym nigdy w to nie weszła. Nie dlatego że żałuję, nie dlatego że teraz cierpię najbardziej na świecie, nie dlatego że kurwa nie mam swojego miejsca i nie mogę się odnaleźć w tym wszystkim, ale kurwa z innego jednego powodu. Nie weszłabym w nic tylko dlatego żeby nie marnować tej osobie tyle czasu, żeby nie żałowała tego. żeby mogła wykorzystać to na coś innego co daje lub dałoby jej szczęście, zrozumienie czy siłę, a nie same nerwy, łzy i inne negatywne emocje.
Może tak będzie lepiej, teraz wystarczy zebrać się na odwagę i z czasem uda się usunąć od innych, uda się w końcu każdemu ulżyć, a szczególnie pewnym osobom i usunąć ten problem, który wiecznie przed nimi stoi. Kwestia czasu, I promise.