ARRRRRR! 

Egzaminy, jutuby i hektolitry herbaty z miodem. Plany wielkie i te całkiem malutkie.Rekrutacja i grafiki. Błędy, przeprosiny, wybaczanie i wzloty. Upadki, fochy i wątpliwości. Refleksje, postanowienia i nowe wyzwania. 

Rok pod hasłem "Nie błyszczysz się - nie liczysz się"

Zamęt. 

Wiem.
Gubię się. Albo jeszcze się nie odnalzałam.

Na zmianę pojawiają się wielkie ambicje i jeszcze większa rezygnacja. Dam radę? Warto próbować? A jeśli nie wyjdzie? A co jeżeli jednak wyjdzie? 
Luty będzie ważnym miesiącem. W lutym zrobię coś totalnie szalonego. Odpocznę. Ola mnie zna, Ola nie wierzy. Oczyma wyobraźni już widzę tą idealnie wyregulowaną brew uniesioną po samą grzywkę w możliwie najbardziej cynicznym wyrazie twarzy. I Ola ma trochę racji, nawet więcej. Ale odpocznę. Wezmę urlop, nie będę się angażowała w pracę. Zmuszę ich do tego żeby radzili sobie beze mnie. Wezmę się za remont pokoju, za czytanie o ogrodzie, za gotowanie, za jogę. Wezmę się za siebie, zadbam o własny spokój. Odzyskam energię. Zrobię szalik, uszyję poduszkę, pomaluję paznokcie. Przeczytaam książkę, uporządkuję torebki, wyczyszczę buty. 

Zadbam o siebie.

Będę dla siebie dobra.

Ale postaram się też dla innych. Nie chcę ranić niczyich uczuć ani zawodzić. Nie chcę budzić negatywnych uczuć. Chcę dawać oparcie, dobro i miłość. Chcę głównie dawać. 
W zamian chcę tylko miłości i szacunku. 
Chcę uszczęśliwiać.

Chcę być szczęśliwa.